Amerika (Los Angeles, Hoover Dam,Las Vegas, Grand Canyon, San Diego)
Hoi Luitjes
Hier zijn we dan voor de laatste keer!!!!!
Nog een paar daagjes en dan weer terug in Oss!!!!!
Het is een raar gevoel om na een half jaar terug te keren. Aan de ene kant wil je gewoon nog door gaan en nog meer ontdekken. Aan de andere kant, wordt je het reizen ook moe, vooral het reizen van
A naar B. Ook doe je iedere keer zoveel nieuwe indrukken op dat we elkaar nu echt moeten wakker schudden om te beseffen waar je weer bent! Paar voorbeelden : het rijden in de woestijn,in Vegas
zijn, een wedstrijd van de Lakers bij wonen en Disneyland. Het lijkt wel of je alles echt gewoon gaat vinden, dat het vanzelfsprekend is dat je er bent!
En natuurlijk vinden we het ook weer heel erg leuk om jullie allemaal weer te zien!!
Maar genoeg sentimenten nu......
Er komt nog een verhaal aan!
Amerika
Groot (rekenen niet voor niets in Miles), Veel auto`s, veel (snel)wegen,Veel dikke mensen, veel fastfoot, veel winkels, grote huizen, lange breede stranden en prachtige natuur.
De vlucht van panama City naar La liep voorspoedig maar.......
We hadden een tussenstop in Atlanta hier moesten we onze baggage van de baggageband afhalen en opnieuw inchecken omdat we een binnenlandse vlucht hadden van Atlanta naar LA. Aangekomen in Atlanta
moesten we door de douane. In eerste instantie werd de douanier al boos omdat we met zn tweetjes aankwamen. Het stel voor ons deed dit ook maar was blijkbaar getrouwd en dan mag het wel! Dus eerst
henri, begon hij wee rte zeuren dat hij zijn ESTA formulier niet had uitgeprint! Dit hadden we in New York wel gedaan en daar zeiden ze dat dit weer niet nodig was, dus deden we dat netjes deze
keer niet, word ie boos en zegt hij : Wat als de computer het nu niet doet, wat dan ?! aaaaaaaarrrrrrrrggggggg!!!!!! Hierna vroeg hij het adres waar we zouden verblijven, we wisten het bijna uit
ons hoofd maar natuurlijk niet helemaal, werd hij hier weer boos over!! Maar uit eindelijk mocht Henri er door. Maar Liset moest er ook nog door heen en je raad het al..... ook geen ESTA en geen
volledig adres. Hij moest bij Liset toch nog ff wat meer gaan zitten zeiken want bij haar vroeg hij naar het uitvoer ticket (dit hoefde ook niet in New York omdat ze dit ook konden zien op de
computer)!! Hij moest er ook even bij zeggen dat hij ons ook zo had kunnen laten staan en dat we goed moesten onthouden dat het een voorrecht is om the United States of America te mogen bezoeken.
Pffff erg vermoeiend allemaal en Welkom in het Land van de regels en belachelijke rechtzaken (Er klaagt hier nu een vrouw de staat aan nadat ze haar eigen kinderen had verdronken in haar eigen bad,
omdat ze toen die tijd depresief was en de verkeerde medicijnen had)!!!
Na de douane kwamen we bij onze baggageband aan en hier zagen we dat medewerkers deze van de band aan het halen waren. Henri zag gelijk dat zijn backpack was opengehaald en date r een etui was
opengemaakt en dat hier alle USB stickjes uit waren gejat! Hier stonden dus alle foto`s en films van onze reis op. Gelukkig hebben we van de foto`s backups gemaakt. Het punt is alleen dat we van
mensen om on sheen filmpjes en foto`s hadden gekregen die we niet hadden gebackupt. Die zijn we dus kwijt of deze mensen moeten deze uit andere landen naar ons gaan mailen of sturen. Weer heel erg
jammer, maar ja we raken era an gewend zullen we maar zeggen. Hier ook maar meteen een report van laten maken. Gelukkig krijgen we dit nu vergoed na een boze mail (met een dreigin er in dat we ze
gaan suwen!)
Aangekomen in LA liepen we (dachten we) eerst naar de baggageband en dan de douane en dan naar de familie van Henri. We hadden in Atlanta alle moeite moeten doe nom het adres van de familie boven
water te krijgen voor de douane in LA. Komen we daar aan is er geen douane omdat het een binnenlandsevlucht is aaaarrrrrrgggggggg!!!!!
Op dat moment wisten we dat nog niet, gaan we van de roltrap af komen we in een keer mijn familie (Gerard en Sjaan) tegen. Die vertelde ons dat het dus zo werkt hahaha
Snel naar huis gereden(45 km en gewoon nog midden in LA zitten!!!) na een lekker nachtje slapen, warden we rond gereden door Gerard die ons de buurt liet zien. Wel grappig we zitten dus gewoon maar
10 km van Disneyland af en 5 km van Huntingtonbeach (wat gekozen is tot mooiste strand van LA). Wij betijfelen het wel een beetje want (mooi is het zeker) we hebben toch echt ook andere hele mooien
stranden gezien!!!
Na een paar dagen familie en alle amerikaanse bezig heden (bowlen,winkelen,eten en nog meer) hebben we een auto gehuurd zodat we zelf konden gaan rond rijden en natuurlijk naar Las Vegas konden
gaan rijden!!!!
Las Vegas (What happens in Vegas stays in Vegas)
Nou vooruit , voor deze keer dan niet!
4,5 uur rijden en 400 miles verder waren we er dan Las Vegas!
Hier hadden we voor de eerste 2 nachten een hostel geboekt om daarna de luxe en de weelde van het Hilton te mogen ervaren (Dit had Liset kado gekregen van de Bommel en 2e heer. Het zou eigenlijk het Monte Carlo zijn maar deze zat vol, dan maar het Hilton erg vervelend
Aangekomen in het hostel, konden we gelijk mee met een tour. Dit was een tour naar de stratosphere. Dit is een casino met een hele hoge televisietoren waar diverse attracties boven op zitten zoals een achtbaan en bungeejump. De tour was 25 dollar pp en hield in dat je naar boven mocht (wat al 20 dollar is) en daar ook nog eens 2,5 uur gratis mag drinken. Coktails van 15 dollar per stuk wel te verstaan!!! Na 2,5 uur margarita`s en moijtos in alle smaken en een geode maagzuur verder, gingen we naar Ceasars Palace. Hier kregen we gratis entrée in een van de hipster clubs van Vegas. Een probleem, biertjes kosten 10 dollar en de rest nog veul meer. En aangezien we toch brabantse boertjes zijn en ons ook nog eens helemaal niet thuis voelden tussen de mensen zijn we maar naar een ander casino gegaan voor een spelletje beerpong (bierpong). Dit is weer een of ander maf spelletje waarbij je je pingpong bal bij iemand anders in zijn glas moet mikken. Lukt dit moet diegene dat glas in 1 keer leeg drinken.
De volgende dag zijn we `s-middags naar casino`s op de strip (straat waar alle grote casino`s zitten) gegaan, waar Henri onder het genot van een stripster een potje blackjack heeft zitten spleen. Komt e rook nog eens bij dat als je spelt je ook nog eens gratis drinken krijgt!!! Rum Cola por favor!!!! (wel de ober een tip geven anders komt ie niet meer terug!!!) je begrijpt dus dat op dat moment alle elementen tijdens een potje blackjack niet in je voordeel werken. Maar Henri zou Henri niet zijn om daar eens verandering in te brengen! En ja hoor na een paar stripteases en rummetjes cola toch mooi een winst van 60 dollar!
Die avond zijn we naar Fremontstreet gegaan. Dit is waar Vegas is begonnen, en eerlijk is eerlijk nog steeds is! Het is een lange straat voor alleen voetgangers waar aan alle kanten casino`s
zitten. Gewoon simple casino`s zonder fontijnen, vulkanen,piramides,achtbanen en eifeltorens maar wel heel mooi. De straat is overkapt met 1 heel erg lang groot tv scherm. En dit wel 250 meter
lang!!!!! Hierop komen allemaal mooie effecten boven je langs. Dit op een straat vol met artiesten bandjes en weet ik nog veel meer allemaal niet. Eens per uur gaan alle lampen in de straat uit
(ook van de casino`s) en wordt er een tribute van iemand afgespeeld. Dit kan van alles zijn : Kiss, rolling stones, witnie jouston, witte Jackson en onze favoriet Queen.
Iedereen die hier is geweest weet wat wij bedoelen. Dit is echt heel erg indrukwekkend zo mooi, zo gaaf!!!! Iedreen staat dan naar boven te kijken of uit zijn dak te gaan. Ik zal proberen hier een
filmpje van queen op de site te zetten. Inmiddels staat hij er op bij video`s. Maar hieronder nog een paar links van andere artiesten
http://www.youtube.com/watch?v=IDacQmFv4zc
http://www.youtube.com/watch?v=XXG9ASe7HhI
http://www.youtube.com/watch?v=6JTEKl4dkcE
Hier hebben we nog meer avonden door gebracht omdat je hier ook tafels hebt om te blackjacken met vele lagere inzetten. Hierdoor heb je en de gezelligheid en de drankjes en voor Liset ook nog een goede manier om te leren blackjacken.
De volgende dag zijn we lekker gaan genieten in het Hilton. Lekker zwembadje en bam jakoezie jonguh!! Na een avond stappen kwamen we terug in onze kamer, lag ere en brief onder onze deur. Of we 1,5
uur naar een timesharing project wilden luisteren voor 100 dollar! De volgende dag dit maar even checken bij het hotel, bleek dit niet van het Hilton te zijn, maar als we wilden konden we dit ook
bij het Hilton doen alleen dan voor waardebonnen (75 dollar) voor restaurants op de strip en een show!! We waren toch al brak, dus een uurtje gezwets aanhoren en een beetje ja knikken en hoppa in
the pocket!!! We hebben toen maar besloten om 2 dagen langer te blijven (wel in het hostel natuurlijk) omdat we ook nog the Grand Canyon wilden zien.
Terug naar het Hostel en de volgende dag naar de Grand Canyon.
Grand Canyon en Hoover dam.
Eerst 100 km rijden naar de Hoover dam (werkelijk waar dit is voor amerikanen alsof ze boodschappen gaan doen). Eenmaal aangekomen eerst vanaf de nieuwe brug de dam bekijken om er vervolgens zelf
over heen te rijden. Dit is toch wel vrij indrukwekkend. In tegenstelling tot het vrijheidsbeeld in New York is dit wel zo groot als dat je het kent van de TV! Na een wandeling en de kiekjes zijn
we door gereden naar de Grand Canyon (170 miles = 270 km) de west kant welt e verstaan. Als we bijvoorbeeld naar de zuid rim zouden willen ben je al een dag verder. De laatste 9 miles was
onverharde woestijn. Menig rally rijder zou jalours zijn om hier te mogen rijden. Aangezien we een huurauto hadden die vol verzekerd (je wil hier niemand aanrijden!!! Ze suwen je hier voor alles)
was en ook nog een 2,5 liter sport motor had, voelde henri zich hier net Collin Mcrae.
Eenmaal bij de west rim betaal je voor de entrée en brengt een bus je naar 3 verschillende spots. 1 daarvan is de skywalk. Dit is een glazen plaat over de canyon heen waardoor je dus een paar
honderd meter naar beneden kunt kijken. Dit kost je 48 dollar extra en als je er 10 meter naast gaat staan en een beetje stalen zenuwen hebt, kun je zelf ook door op een rotsblok te gaan staan of
liggen naar beneden kijken (zie foto`s). Het blijft appart om een meter van de rand af te staan en toch het gevoel te hebben of je elk moment er van af kunt donderen!! Erg leuk om mee te maken. De
andere 2 spots waren ook erg indrukwekkend!
Je ziet het op TV je hoort er van, maar als je er zelf bent ervaar je pas hoe indrukwekkend het eigenlijk is. Als je je dan ook nog eens weet hoe groot het is, sta je wel ff stil. We wilden
eigenlijk een helicoptervlucht maken door de Canyon, maar omdat we te laat (het zijn ook afstanden hiero) pas bij de Canyon aankwamen deden ze het helaas niet meer. 125 dollar pp voor een een tocht
van een uur met nog een pauze op een rots (van ik weet niet hoe hoog) is toch niet echt heel duur, toch?
Terug gekomen in Vegas na een uurtje of 3,5 rijden (werkelijk waar als we terug zijn gaan we meteen met de auto een keer naar Groningen ofzo, het stelt nu toch allemaal niks meer voor) zijn we nog
ff gaan gokken om de volgende dag terug naar Los Angeles te gaan.
Na 2 nachtjes bij de familie zijn we naar San Diego gereden. Hier hebben we in een typisch amerikaans motel geslapen wat een hostel had moeten zijn(geboekt bij hostelworld?). Eerlijk is eerlijk het
was een geweldige kamer. Het motel had ook nog een zwembad, maar om eerlijk te zijn laten we het erop houden (om verder niemand ongerust te maken) dat de andere gasten een beetje 'vreemd' waren. In
san Diego hebben we heerlijk langs het strand gelopen en hebben we (amerika populairste) dierentuin bezocht, gelukkig hadden we gratis bonnen voor de entree van Laura (dochter) gekregen want we
schrokken toch wel van 45 dollar entrée voor een dierentuin. En zo bijzonder was ie toch niet echt.
Na San Diego zijn we weer terug naar de familie Huisman gegaan. We hadden de auto nog een paar dagen langer gehuurd om nog wat dingen in de omgeving te bezoeken.
We hebben zowat alle stranden van LA gehad met als hoogte punt Venice Beach (bekend van Baywatch, Bubba Gump shrimp van Forrest Gump en de vele straatartiesten) Ook zijn we naar Hollywood (waar ze
alles klaar aan het maken waren voor de Academy Awards in het Kodak theatre) geweest.
America sports = American football, Baseball, Basketball and Ice Hockey
Omdat de meeste sporten nu stil liggen en we in New York al naar een NBA wedstrijd van de New York Knicks wilden (er was een staking toen) waren we heel blij dat we nu naar een wedstrijd van de LA
Lakers konden!! Eigenlijk nog veel en veel beter dan de de Knicks omdat hier Kobe Bryant speelt. Dit is een spelende legende en kan nu al in een adem genoemd worden met Michael Jordan en Shaquille
O`neil. Het was nog even spannend of hij wel mee zou spelen omdat hij in een Allstars game zijn neus had gebroken en een lichte hersenschudding had opgelopen. Gelukkig was dit niet het geval en
speelde hij netjes mee en met 31 punten ( hij had maar 2,5 kwart van de 4 kwarten mee gespeeld) van de 104 in totaal was dit weer een legendarische wedstrijd, overigens tegen de Minestota
Timberwolves. Het werd voor de wedstrijd toch nog wel even spannend want we hadden de kaartjes via internet besteld en waar we ze moesten afhalen was opens onze naam niet bekend. Het was dus rennen
geblazen naar het Mariot hotel waar we achter een computer waren gekropen om de bevestigingsmail te printen (was ook weer niet nodig volgens de mail, een ID was genoeg), Hier werden we vriendelijk
naar de uitgang gedirigeerd door een beveiliger (gelukkig had henri net ervoor op print gedrukt), en liepen we snel met de mail naar buiten. Eenmaal weer bij de ticketbalie stonden ze al klaar met
de tickets hahaha.
Wat een show en spektakel is een NBA game!!! Zelfs als je niks om basketball geeft, zou ik je echt adviseren om het een keer mee te maken!!!
De volgende dag (eer gisteren) hebben we een bezoekje gebracht aan Disneyland. Hier is het allemaal voor Disney begonnen en als je er dan ook nog 10 km vanaf zit moet je er wel naar toe. Het park lijkt op eurodisney, alleen zijn de attracties wel anders. Zo is er ook een space mountain en een big thunder mountain alleen zijn ze totaal anders. Wel weer een vermoeiend dagje.
Nu rest ons nog veel in de zon liggen en een BBQ op zondag met de gehele familie. Sjaan en Gerard hebben 3 dochters (Brenda,Laura en Monique) en een zoon (Henry). Henry woont alleen aan de andere kant van Amerika dus die zal er niet bij zijn maar de 3 dochters met al hun kinderen wel, dus al om al wordt het een grote amerikaanse BBQ met voor winterse begrippen hier 27 graden!!!!!
Maandag vliegen we hier om 4 uur lokaal weg en zullen we dinsdag 4 uur nederlandse tijd weer in ons eigen landje zijn!!!!!!
Mensen tot Gauw!!!!!!!!!!!
Hopelijk allemaal tot Zaterdag in de Bommel of de Tweede Heer!!!!!!!!!
De Groeten!!!!!!
Oja de wist je datjes (sorry Gijs wordt weer een lang verhaal zo he!)
Wist je dat : Henri eigenlijk met tante Mien naar Los Angeles zou gaan.
Wist je dat : dit nooit heeft mogen gebeuren.
Wist je dat : voor Henri de cirkel nu echt rond is!
Wist je dat : we hier echt genieten van de gastvrijheid van Sjaan en Gerard
Wist je dat : we hier echt in de watten worden gelegd
Wist je dat : hier echt niks te kort komen
Wist je dat : we hier erg dankbaar voor zij
Wist je dat : Gerard een snoepkont is, en dat henri dat nu ook weer is ;)
Wist je dat : we al heet wat kilo`s kwijt waren tijdens onze reis
Wist je dat : deze al weer een hoop terug hebben
Wist je dat : we voor onze reis een hoop vooroordelen hadden over Amerika
Wist je dat : we die nog hebben, omdat er gewoon veel waar zijn
Wist je dat : het desondanks echt een fantastisch land is!
Wist je dat : na New York dit ook weer een plek is waar we weer naar terug gaan!!!
Wist je dat : Het hier nu winter is
Wist je dat : maar nog tussen de 20 en 27 graden is
Wist je dat : we toch nog wel wat van onze kleur kunnen houden!
Wist je dat : We 100 dollar zijn verloren met gokken
Wist je dat : We deze schade allang hebben ingehaald
Wist je dat : Dit komt door 5 dagen gratis drinken!
Wist je dat : Je als je lid wordt van een casino je ook nog gratis eten en cigarette krijgt!
Wist je dat : De rit alleen al naar Vegas en de Grand Canyon de moeite waard is.
Wist je dat : We zoveel mooie dingen hebben meegemaakt tijdens onze reis.
Wist je dat : douane en sommige taxichauffeurs de vervelendste mensen tijdens onze reis vonden
Wist je dat : we 12 landen hebben gehad
Wist je dat : met tussenstops 16 landen hebben gehad
Wist je dat : deze alleen in Liset dr paspoort zijn te vinden rarara
Wist je dat : Liset nu een nieuwe nodig heeft omdat er bijna geen plaats meer is
Wist je dat : we in een paar honderd bussen hebben gezeten
Wist je dat : sommige erg luxe waren (juist in landen waar je het niet verwacht)
Wist je dat : Je in sommige echt als vee zat opgesloten
Wist je dat : we ook 5 brommers, een paar fietsen, tuk tuks en een paard hebben gehad.
Wist je dat : We nu heel veel nieuwe gerechten hebben om te maken
Wist je dat : Liset dit maar moet gaan showen in haar kookclubjes!
Wist je dat : deze reis voor ons een geweldige ervaring is geweest
Wist je dat : we nu nog meer waarderen wat we in Nederland allemaal hebben
Wist je dat : we hier dus nog veel meer van gaan genieten
Wist je dat : we echt iedereen aanraden een reis als deze te maken
Wist je dat : we alles wel zo een beetje hebben verteld
Wist je dat : het nu zo goed als over is
Wist je dat : we bij deze iedereen willen bedanken voor de reacties en mailtjes
Wist je dat : we jullie snel weer zien
Wist je dat : we daar heel veel zin in hebben
Wist je dat : we er nu echt een eind aan gaan breien.
Houdoe en tot snel wanne !!!!!!!!!!!!
Henri en Liset
van Nicaragua tot Panama
Hallo luitjes!!!!
Hier zijn we weer, waarschijnlijk voor de laatste keer want we zijn nu in Panama city waar we morgen vertrekken voor 3 weken Los Angeles (waaronder Vegas, San Fransico en San Diego).
Kortom nog ff doorbijten en jullie zien ons weer!!!!
Of na 34 graden celcius, salsa dansende vrouwen, corona, tequila, heel veel rum, kampvuren regenwouden, bounty eilanden, surfen, duiken ,cloudforest, vulkanen , meren, en nog meer rum…….. mogen we jullie weer zien!!!!!
Do the math ;)
Nee serieus, na zoveel maanden zijn we toch wel weer toe aan :
Kaas ( we zijn er heel af en toe in geslaagd om iets te krijgen maar geloof ons, er is echt een hoop troep op de wereld wat zelfs de naam gouda draagt)
Bruine boterhammen (na rijst, noodles en rijst met bruine bonen wil je echt weer een goede boterham!)
Nederlandse (westerse) efficentie ( geloof me, hoorentjes hebben we nu!)
Nederlandse gramatica (we kunnen af en toe gewoon de nederlandse vertaling niet eens meer vinden)
4 seizoenen ( na bijna een jaar zomer op je pan verlang je naar wat anders! (daar bedoelen we natuurlijk geen min 20 mee!)
Het wordt voor ons wel lastig nu het eind zo dichtbij komt. Je verlangt weer naar dingen, maar aan de andere kant wordt het toch weer back to reality. Zo vrij als een vogeltje en dan weer het keurs lijf in! In heel veel landen waar we nu zijn geweest, werken ze om te leven ( in plaats van leven om te werken), zodra ze genoeg hebben om het een paar dagen uit te zingen stoppen ze met alles! Dat betekent dat een bus in eens niet meer rijdt of een supermarkt ( de enigste in de omgeving) niks meer heeft of zelfs gesloten is!
Maar genoeg gezeurd! We hebben nog 3 weken en daar gaan we van genieten!!!!!!
Voor zover een resume over het geen wat we gedaan hebben.
We waren gebleven in Granada (Nicaragua)
Granada is een mooie spaanse koloniale stad in Nicaragua. Het is goedkoop om hier te wonen en mede daardoor zijn er veel buitenlandse inwoners in dit stadje. We zijn hier wel wat langer geweest dan nodig, omdat we moesten wachten op Henri’s paspoort wat nog niet in de hoofdstad (mangua) was gearriveerd. Dus hebben we ons bezig gehouden met canopying ( zo hard mogelijk aan een lijn naar beneden zoeven voor 2 uur over de jungle!) en met uitgaan (lees goedkoop uitgaan) ! In Granada hebben we een Nederlander ontmoet die hier zijn eigen restaurant&club heeft. We hebben hier een avond doorgebracht met een leuke poolparty inclusief flessen rum, en een avond lekker uit eten geweest en nageborreld met de vader van de eigenaar. Kortom Granada is een stad vol gezelligheid, terrasjes en leuke feestjes!!
Tot we eindelijk het verlossende mailtje van de ambassade kregen dat mijn paspoort binnen was en ik weer bestond!! Nu denken jullie dat het dus een eenvoudig verhaal is om even je paspoort op te halen bij de ambassade! Dat stuk was ook vrij makkelijk tot dat die vriendelijke vrouw me vertelde dat ik mijn vissum opnieuw moest gaan halen bij het locale gemeente bureau!
Je moet je een dag als klunen in oss voorstellen en in plaats dat je je stempel in elke kroeg moet verzamelen doet iedereen het hier op 1 plek. Als je eindelijk binnen bent zie je 30 verschillende balies met een rij van 18 personen ervoor. Je weet bij god niet voor welke balie je moet zijn dus je probeert er gewoon een. Na een uur sta je dan vooraan en daar sta je dan met je beste spaans en na 10 minuten met handen en voeten kletsen wordt het dan duidelijk dat je verkeerd staat, na nog eens 5 minuten weet je dan waar je wel heen moet! Nu sta je in de goede rij voor 15 minuten maar dan wordt het je duidelijk dat je weer ergens anders weer moet zijn voor bv een foto,formulier of weet ik weer veel voor wat! Papiertje hier, formulier daar en weer in de rij enz enz na 3,5 uur werd ik dan uiteindelijk verlost met een pietluttig stempeltje in mijn paspoort dat ik nu in Nicaragua ben en niet in een ander land!!! Nu weet ik niet wat ik goed heb gedaan want hierna kwam ik mensen tegen die hun visum wilden verlengen en er al meer dan een dag zaten !!
Genoeg gezeikt over Nicaragua!
Nicaragua is voor ons echt het favorite land in central amerika. Veruit het mooiste land en ook nog eens het goedkoopste (blijven nederlanders he). Zonder gekheid, Nicaragua omdat het wat armer is doet het ook weinig aan publiciteit. Hierdoor zijn de gebieden die je bezoekt nog ongerept en heb je het gevoel dat je het je zelf ontdekt! Dus na al het gefeest in Granada werd het hoogtijd om deze ongerepte natuur te gaan verkennen. Onze eerste bestemming na Granada was Ome Tepe, een groot eiland midden in een meer en dus alleen te bereiken per boot. Ook deze boottocht was niet geheel soepel en werden we regelmatig verrast door een golf maar vergeleken met de boottocht naar Little corn was dit natuurlijk peanuts! Aangekomen op Ome Tepe de bus gepakt en op zoek naar een hostel. Het eerste hostel was vol en du seen taxi laten komen en op naar4 het volgende hostel. Hier hadden ze nog wat dorm bedden beschikbaar en dus konden we lekker gaan slapen.
Op Ome Tepe staan twee vulkanen die je kan bewonderen vanaf het meer maar natuurlijk ook kan beklimmen. Na al onze hike avonturen vonden we een hike van 8 uur een beetje teveel van het goede dus hebben we gekozen om naar de waterval te gaan. Deze hike duurde 5 uur en was zeker de moeite waard , een mooie trail en een super waterval van 180 m hoog! Het enige nadeel is dat deze waterval niet helemaal te zien is dus je ziet maar een deel maar toch heel indrukwekkend.
Dag drie vonden we een geschikte dag om eens lekker te gaan kayakken! Vlakbij ons Hostel bevonden zich twee kleine eilandjes in het meer genaamd Monkeys island. In het hostel werd er gewaarschuwd om niet te dicht bij deze eilanden te komen omdat de apen niet bang zijn voor mensen en behoorlijk agressief kunnen zijn. Deze apen zijn namelijk als huisdieren aan een korte lijn gehouden en kunnen niet meer terug naar het wild dus vandaar de eilanden. Omdat wij geen zin hadden in ongelukken bleven we dus inderdaad op een flinke adstand van zo ongeveer 20 meter. Alles ging goed en we kabbelde lekker op het water tot dat de ventilator aanging. Uit het niks kwam er een super harde windstoot die ons regelrecht naar het eiland blaasde. Natuurlijk kwamen met de kayak vast te zitten in het eiland en opende een aap de aanval op henri. Henri kon vervolgens niet meer peddelen en liset kon het niet alleen. Henri had zijn peddel namelijk heel hard nodig om de aap af te weren die inmiddels al op de kayak was gekomen. De aap leek niet echt onder de indruk van de peddel en begon harder te schreeuwen. Henri kwam op het helder idee dat hij dit ook kon en schreeuwde terug. Geschrokken van Henri´s geschreeuw, hield de aap het maar voor gezien en konden we snel weg peddelen.Hierna zijn we naar een moeras gepeddeld. Tegen zonsondergang waren we weer uit het moeras waar het echt heel mooi was en hebben we naar een supermooie zonsondergang zitten kijken, met natuurlijk een slokje rum erbij. Een mooie afsluiter van een mooie plek!
Na wat avontuur en sportiviteit werd het dan natuurlijk weer tijd voor het strand. Dus busje in en op naar San Juan del Sur. San Juan is een levendig kustplaatsje aan de pacific waar je goed kan surfen, strandhangen, stappen, enz enz. Het hostel waar we wilde verblijven bleek vol te zijn en dus op zoek naar een ander hostel. Uiteindelijk zijn we terechtgekomen bij Rebecca’s inn. Een Klein hostel gerund door een lieve vrouw van eind vijftig. Het hostel is tevens haar huis en ze heeft 6 kamers te verhuren, We hebben nog nooit zo’n schoon hostel gehad dus we waren helemaal happy. Achter in de tuin lag Hector een grote Bordeaux dog die er niet echt goed uit zag. De eigenaresse van het hostel had medelijden met de hond maar kon er niet meer mee wandelen omdat ze zelf ziek was. Geen probleem dan doen wij dat toch! Dus elke dag even een rondje strand met hector en iedereen is blij. Henri heeft in San Juan zijn eerste surfles gevolgd en tada meteen de eerste keer stond hij netjes op zijn board. Helaas duurde het daarna wel weer aardig wat pogingen maar het gaat om het idée.
Doordat we meer tijd als gepland in Nicaragua hebben doorgebracht hebben we de beslissing gemaakt om door Costa Rica te reizen en dit mooie land dus verder over te slaan. Helaas helaas geen tijd meer en aangezien het ook het duurste land is was dit de meest logische keuze. Dus met de bus vanaf de grens naar de hoofdstad van Costa Rica San Jose waar helaas geen nachtbus meer vertrok naar Panama waardoor we genoodzaakt waren de nacht hier door te brengen. De volgende ochten heel vroeg een bus genomen naar de Grens van Panama en daarna een bus naar David. Vanf David vertrok onze volgende bus die ons ergens vlakbij een hostel zou droppen. Het hostel heet Lost and Found en ligt werkelijk in de middle of nowhere. Je stapt uit de bus en ziet een bordje met Lost and Found die kant op. Vervolgens hike je 30 minuten met al je baggage over een hobble pad en dan bereik je de Lost and found lodge. Hier hadden we een privekamer gereserveerd en die kregen we! Erg prive zelfs want wanneer je s´nachts naar de toilet moest was je ongeveer 10 min onderweg. We hebben hier 4 nachten doorgebracht en een hoop mooie dingen gezien en gedaan. Zo hebben ze en treasure hunt uitgezet in de jungle waar je ongeveer 5 uur mee bezig bent. Tijdens deze soort van speurtocht hike je door de jungle en kun je zwemmen in de rivier met watervallen en met een beetje geluk zie je ook nog wat wildlife. Aan het eind van de treasure hunt moet er nog een raadsel opgelost worden en die was zeker niet makkelijk. Als het iemand toch lukt om het raadsel op te lossen win je een fles rum of wijn. En rarararara tuurlijk hebben we een fles rum gewonnen!!!! Het werd een gezellig avondje en daarom was de dag erop niet echt een productieve dag dus lekker eem boekje lezen in de zon en een beetje kletsen met ander gasten.
Dag drie zijn we gaan paardrijden door een gebied waar je alleen te paard kan komen. Naar 1.5 uur rijden kwamen we aan bij een klein hutje waar een van locals woonde en waar de lunch kregen lees rijst. Na lekker vers fruit die we zelf konden plukken en wat gestoei met de honden vervolgde we onze tocht. Op de terug weg hebben we even flink gas gegeven en kwamen we dus met zijn tweeen aan bij het eind punt. De gids en een ander meisje dat mee was arriveerde 15 min later. Gevolg van dit leuke dagje in ieder geval voor liset SPIERPIJN!!! . Lost and Found was een leuke ervaring maar s´nachts koud en nat, je kunthet dus wel raden we zijn weer toe aan Beach Time!!! Santa Catelina werd ons volgende doel. Om daar te komen eerst terug gegaan naar David en vanuit daar de bus naar Santiago genomen teminste dat was de bedoeling. Na lang te hebben gewacht zat eindelijk iedereen in de bus en waren we ready to go. Helaas kwam een busmedewerker ons vertellen dat iedereen uit de bus moest omdat er blokkades op de weg waren en we er dus niet door konden. Na 20 minuten bleek het toch mogelijk te zijn en konden we terug in de bus. Onderweg kwamen we verschillende blokkades van de indianen tegen maar deze konden we redelijk makkelijk passeren. Er is een wet in Panama dat het land waarop de Indianen leven van hun is en deze niet mag worden gebruikt voor andere doeleinden. Nu wil het zo zijn dat de regering deze wet wil veranderen en verschillende mijnen wil openen op het land van de Indianen. De indianen zijn het hier natuurlijk niet mee eens en demonstreren daartegen door de American Highway te blokkeren. Hiermee hebben ze niet alleen de Regering van Panama maar ook Costa rica en de rest van central America omdat deze weg een van de belangrijkste routes is door dit gebied. Na enkele dagen blokkeerde ze de hele weg waardoor geen enkel verkeer meer mogelijk was. De politie heeft geprobeerd de blokkades op te heven en hebben daarbij een leider van de Indianen gedood waardoor de protesten alleen maar heftiger warden natuurlijk. Inmiddels zijn alle roadblocks opgeheven.
Wij hadden in ieder geval geluk en zijn zonder veel problemen in Santiago aangekomen waar we een nacht hebben overnacht en de volgende dag de bus hebben gepakt naar Santa Cathalina.
In santa Cathalina een leuke hosteltje gevonden met maar liefst 3 kamers een keuken en twee badkamers , nooit wachten om te kunnen douchen dus! Santa Catelina is een klein plaatsje waar eigenlijk naast surfen en duiken niet echt veel te beleven is. Henri is een dag wezen duiken en heeft daar de whaleshark en de white tipped reefshark aan zijn lijst kunnen toevoegen. Liset heeft vooral boeken gelezen en rondgewandeld en op het strand gelegen. Vanuit is het een paar uurtjes naar Panama City de hoofdstad van waaruit onze trip naar de San Blas eilanden begon. We hebben 2 nachten geslapen in mamallena Hostel en werden daar s´ochtends´om half zes opgehaald. Na een trip van ongeveerr 2.5 uur bereikte we het natuur gebied waar we meerdere malen ons paspoort moesten laten zien en tax moisten betale voor van alles en nog wat. Na een kort bootritje lag daar onze zeilboot voor de komende drie dagen …… de Kokomo!
Voor de San Blas eilanden bestaat maar een omschrijving, wow wow wow en nog eens wow. Deze eilanden zijn echt postcard material!
Kokomo is een zeil boot van ongeveer 13 meter en de eigenaren zijn Becky en Danny die al 18 maanden aan het zeilen zijn. We hebben drie nachten op de kokomo doorgebracht elke dag een ander eiland bewonderd en gezwommen in de mooiste zee die we hebben gezien zo blauw het is net een zwembad. Direct naar aankomst op de boot vertrokken vanaf Carti omdat de zee daar te wild was en we dus alle kanten op schommelden. Aangekomen bij het eerste eiland gelijk in het water gesprongen en even lekker gezwommen waarna we met de kayak naar het eiland zijn gegaan. Op dit eiland moet je dan 1 dollar betalen om erop te mogen omdat de eilanden van de Kuna´s zijn. De kuna´s is de lokale stam die leven op het eiland Carti en de verschillende kleine eilanden in de San Blas. Terug op de boot doorgevaren naar de east lemons waar we de volgende dag dan een hele dag konden doorbrengen.
´S morgens na het ontbijt met het kleine bootje naar een mini eilandje gegaan waar we zand-dollars hebben verzameld en het eiland een nieuwe naam hebben gegeven namelijk Hent´s Island. Op dit eiland staat nu dan ook een bord met de naam erop en een richting aanwijzer zodat iedereen vanaf nu weet welke kant Nederland op is. Later die dag zijn we met de kayaks de zee opgegaan, henri ging snorkelen en liset wilde naar het eiland kayakken. Halverwegen hoorde zee en snel getik en wat bleek ze had een vis opgeschept die nu lag te spartelen op de kayak! Gelukkig heeft de vis het gered en zwemt hij nou weer lekker rond. Aangekomen op het eiland dacht liset even leuk een rondje te gaan wandelen, dit was snel over omdat er een naakte Kuna man voor haar neus zichzelf stond te wassen! Maar snel omgedraait en de andere kant op gelopen.
De derde dag richting Carti islands gezeild enonderweg gestopt bij dock Island. Vlakbij dit eiland ligt een scheepswrak waar we mooi hebben kunnen snorkelen en we ons daarnaast nog goed hebben vermaakt met een kokosnooitje op het strand. Na dit geweldige island doorgezeild naar Carti waar we een rondleiding kregen van een local die in total denk ik 5 woorden heeft gesproken. Carti is het eiland waar de meest Kuna´s hutje mutje boven op elkaar leven. Apart om te hebben gezien maar onze voorkeur gaat toch echt naar de onbewoonde of bijna onbewoonde eilanden. De laatste dag vroeg in de ochtend opgehaald door de water taxi en na een paar uur wachten teruggebracht naar Panama city.
De laatste dagen van ons verblijf in Centraal Amerika hebben we doorgebracht in Panama city in het hostel Luna´s castle. Panama city is een stad die volop in ontwikkeling is en waar van alles te doen is. Van super grote shopping malls tot een oud gedeelte met mooie antieke huisjes en natuurlijk is er het Panama Kanaal. Vandaag op onze laatste dag in Panama hebben we kanaal bezocht wat erg indrukwekkend was.
Morgen is het zover dan verlaten we central Amerika en gaan naar L.A waar we gaan genieten van onze laatste drie weken. De laatste drie weken van een fantastische reis en een geweldige ervaring. L.A here we come!!!!!!!
.
Wist je dat : Surfen best leuk is zo lang de surfleraar in de buurt is
Wist je dat : Wanneer je het zelf probeert je vaak en hard valt!
Wist je dat : je daarbij ook nog eens snel verbrand
Wist je dat : een Bordeau dog jouw uitlaat in plaats van jij hem!
Wist je dat : we nu echt klaar zijn met in bussen zitten!
Wist je dat : we dit van af nu ook niet meer hoeven
Wist je dat : de panama American Highway nog veel langer is dan van panama naar Amerika
Wist je dat : dit geen snelweg is maar gewoon een enkel wegse weg is
Wist je dat : ritjes hierdoor veel en veel langer duren omdat er heel veel vrachtwagens over heen rijden
Wist je dat : Er apen zijn die je willen vermoorden als je niet uitkijkt!
Wist je dat : zelfs niet meer opkijken van een klap met een peddel
Wist je dat : Ze wel schrikken van iemand die harder kan schreeuwen als hen
Wist je dat : Er ook weer hele andere apen zijn in Panama
Wist je dat : Die je sokken jatten en je schoenen laten staan als je die buiten hebt laten staan.
Wist je dat : Er nu dus ergens een aap loopt met sokken aan
Wist je dat : Je leuke amerikanen hebt maar ook verschrikkelijke!!
Wist je dat : er amerikanen zijn die vrijwilligerswerk gaan doen in the middle of nowhere en nog niet eens een ei kunnen koken. Laat staan het water hiervoor!
Wist je dat : Russen wel heel erg direct en lomp zijn
Wist je dat : we nu wel generaliseren
Wist je dat : Henri al een waslijst heft met mensen uit landen waar hij nooit meer mee wil duiken!
Wist je dat : dit Jappanners,russen en amerikanen zijn die hij het aller ergst vindt
Wist je dat : Australiers wel weer leuk zijn
Wist je dat : duiken met haaien wel heel leuk is
Wist je dat : het wel jammer is dat ze geen jappaners,russen en amerikanen lusten
Wist je dat : Er heel veel bussen in Panama city zijn
Wist je dat : ze niet altijd naar de juiste bestemming rijden
Wist je dat : we dit na 25 min in de gaten hadden, maar we niet uit mochten stappen omdat het te onveilig was in de wijken waar wij reden
Wist je dat : we dus na een uur bus alsnog een taxi moesten nemen
Wist je dat : Mensen hier echt traag en onlogisch werken
Wist je dat : Bij een gemiddelde mc donnalds in Nederland 3 kwart al op straat had gestaan
Wist je dat : Mensen hier echt veel rondingen hebben
Wist je dat : dit niet altijd positief hoeft worden uitgelegd
Wist je dat : De San Blas echt helemaal het einde is
Wist je dat : Liset heel goed in scheppen is
Wist je dat : Liset hierdoor helemaal geen hengel nodig heeft om een vis te vangen
Wist je dat : De Kuna´s vrij verlegen zijn
Wist je dat : het dan ook echt zeldzaam is om er een in vol ornaad te zien
Wist je dat : We later ook een zeilboot willen kopen!
Wist je dat : er hiervoor veel centjes voor nodig zijn
Wist je dat : we dit gewoon gaan halen in Las Vegas
Wist je dat : We jullie over 3 weken weer gaan zien!
Wist je dat : We hopen dat het dan inmiddels wel weer warmer is bij jullie
Wist je dat : het hier nu 0.15 is en we over 5 uur al weer op moeten
Wist je dat : we ons verhaal toch nog met jullie wilden delen
Wist je dat : de fotos er aan komen
Wist je dat : dit komt omdat de verbinding hier echt ruk is
Wist je dat : we nu echt houdoe gaan zeggen!
Dus Houdoe
En tot over 3 weken en een beetje!
Groeten
Henri en Liset
Belize,Guatemala,Honduras,Nicaragua
Hallo luitjes!
Hier zijn we weer na lange afwezigheid!
Voor zover we het nog niet gedaan hebben : We wensen iedereen een fantastisch 2012!!!!
We zijn tot de beseffing gekomen dat het schrijven van verhalen toch wat langer duurt als we dachten. En hoelanger je wacht ..... hoe langer het verhaal. Dus Gijs je bent weer gewaarschuwd. Verder is het zonder iphone toch wat lasting een verhaal te schrijven aangezien we vaak in uithoeken zitten waar een internetcafe moeilijker te vinden is als iemand die engels spreekt
Ondertussen moeten we even kijken waar we gebleven waren op de site, het leven kan zo zwaar zijn!! Wel zijn we tot de conclusie gekomen dat een half jaar reizen wel af en toe zijn tol eist. We moeten nu af en toe echt een weekje rust nemen op een tropisch eiland hahaha. Wat we vooral merken is dat we elkaar af en toe een beetje moeten wakker schudden om te beseffen waar we weer zijn. Het begint af en toe gewoon te gaan voelen, wanneer je weer op een onmogelijke plek bent gekomen wat weer een plaatje blijkt te zijn. Je krijgt zoveel indrukken dat je af en toe vergeet hoe speciaal het allemaal weer is waar je bent. Gelukkig hebben we de foto`s nog zullen we maar zeggen
Belize-Caye Caulker
Na een busrit van 3 uur en een boottocht van een uur en daarna nog een van een half uur kwamen we in het donker aan op Caye Caulker, waar de rastafiguren ons al op stonden te wachten om ons te vergezellen naar een van de hotels of hostels, hier krijgen ze natuurlijk commissie voor. Eenmaal aangekomen bij het hostel zijn we gelijk maar gaan eten. Henri ging dan eindelijk voor de kreeft! Op een eiland als dit is kreeft net zo duur als vlees dus wat doe je dan....? De volgende dagen was het bewolkt en regenachtig, ja dat krijg je ook op een tropisch eiland. Het werd ons toch iets te veel en dachten erover om maar te vertrekken, maar toen we hoorde dat de dag erop het weer beter zou worden zijn we toch gebleven en werden hiervoor goed beloond! Gelijk maar een snorkeltrip geboekt bij Unda Wata World (rasta taal blijft grappig). In het straatje van ons hostel woont 1 hele familie die allemaal een eigen zaak hebben, van restaurant tot hostel en natuurlijk de snorkelshop Unda Wata World en de beroemde I&I rasta bar, wie kent hem niet zou je zeggen.... Nou op dit reusachtige eiland iedereen! De snorkeltrip was echt geweldig!
De eerste stop was direct aan het rif waar we met de gids een tochtje maakte, en de gids in een heus gevecht was met een morene van 1,5 meter met zijn flippers.
De 2e stop was op een plek waar veel Nursesharks (zusterhaaikes) en stingrays (roggen met een schattig staartje vraag het maar aan Steve Irwin;) ) Hier hebben we gesnorkeld met een stuk of 12 nursesharks vergezelt door nog eens 10 stingrays. Henri heeft hier geprobeerd te haaisurfen, gelukkig heeft ie zn voeten nog. Het was ondiep water ongeveer 1,4m en Henri was het snorkelen zat en kwam omhoog. Hij wilde toen naar de boot lopen en ging toen op een nursesharke staan. Liset die nog vollop aan het snorkelen was zag het gebeuren en zag de haai vol onbergip naar Henri kijken en dacht : Relax dude we are in the carribean so relax!
De 3e stop mochten we een uurtje vrij snorkelen en zijn we nog veel meer moois tegen gekomen waarvan een stingray met een doorsnede van een dike anderhalve meter echt een hoogte punt was!
Na nog wat avonden biertjes te hebben gedronken met wat locals en andere backpackers zijn we van het eiland gegaan opweg naar Guatemala.
Guatemala
Bij de grensovergang met Guatemala kwamen we gelijk al het eerste probleem tegen : net na de grens was er een brug over een rivier waar ze het nodig vonden deze te gaan asvalteren midden op de dag. Resultaat : 3 uur wachten tot het asvalt droog werd en een nieuwe laag zolen onder je schoenen omdat er maar een shopje was en die was aan de overkant van de nieuwe asvaltweg. Je leest het dus ook hier hebben we onze sporen weer nagelaten! Vervolgens nog 4 uur in de bus gezeten met agewisseld 1 km asvalt en 1km weg vol met kuilen. Eenmaal geshaked aangekomen in Flores meteen de volgende dag naar de maya ruines van Tikal gegaan en wel om half 5 smorgens al waardoor we de zonsopgang en het ontwaken van de jungel om de ruines hebben meegemaakt. Erg gaaf! De ruines dateren van 700 voor christus tot 700 na christus. Erg mooi was om te zien hoe ze toen al bezig waren met het sterrenstelsel en de zon, het ligt allemaal precies op een lijn met elkaar en zelfs ook met de ruines die gevonden zijn in Mexico en Honduras. Ook de akoestiek was geweldig je kon bevoorbeeld heel zachtjes van boven op een ruine naar beneden praten. En als je boven op een ruine naar iemand anders die boven op een andere ruine staat, staat te praten kan diegene die beneden staat het gesprek niet horen .
Na Flores zijn we naar Semuc Shampey vertrokken waar we met kaarsen door rivier grotten zijn gelopen,geklommen en gezwommen. In deze grotten zijn ook weer watervallen waar je weer van af kunt springen en ik kan je zeggen dat dit met een brandende kaars niet altijd meevalt. Hierna met een reusachtigeschommel de rivier in gesprongen, met banden de rivier afgedaald (soort van relax raften) en van een brug af het water ingesprongen. Na dit alles zijn we naar de pools gegaan dit is water wat uit de bergen komt en via watervallen in een soort van basins valt waardoor je een soort van klein zwembad krijgt. Dit een stuk of 5 keer achter elkaar waardoor je een mooie route krijgt om van watervallen af te springen of te duiken om vervolgens in een kraak helder bad te vallen! Hier hadden we ook een super hostel waar we ombeschoft lekker hebben gegeten (buffet) en zelfs een heuse fullmoon party hebben meegemaakt! De rit hier naar toe verliep ook niet helemaal vlekkeloos. Onderweg was er een brug ingestort en moesten we via een noodbrug de rivier over. Niks aan de hand zou je denken maar op die brug waar 1 auto tegelijk over kon stond een kraan, die de restanten van de kapotte brug aan het opgraven was. Deze kraan werkt een uur op de brug en verlaat hem dan zodat wat auto`s konden oversteken en ging daarna weer voor een uur werken. Gevolg was dat we 2 uur stil stonden voor deze brug!
Hierna zijn we naar Antigua vertrokken waar we een cursus spaans hebben gevolgd. Allebei door een prive leraar. Henri had een lerares die goed engels kon, Liset had het wat slechter getroffen en had een docent die alles in zn spaans engels woordeboekje moest opzoeken. Dit resulteerde in grappige maar lange conversaties. Zo wou de docent het word roots (wortles,afkomst) uitleggen dit deed hij door naar een boom te wijzen. Nu weet je dan niet of hij hout,boom,tak,blad,schors of ga zo maar door bedoeld. Na een weekje spaans hebben we nog een vulkaan beklommen en marsmellows gebakken in een krater hiervan.
Na Antigua zijn we via een riviertocht over de Rio Dulce naar Livingston gegaan. De Rio Dulce is echt een adembenemende tocht dwars door de jungle met veel natuur en vogels. Livingston is weer een rasta dorp waar we weer in een mooie hostel zijn beland. Hier hebben we echt veel lol gehad. Hier hebben we nog een tochtje naar de 7 altaren gemaakt. Dit was eerst 45 minuten lopen over 1m breed strand vol met plastic! We moeten hier toch eens met zn allen eens over na gaan denken, want we hebben tijdens onze reis al een hoop vervuiling gezien. Wat jammer is want het had zo veel mooier kunnen zijn zonder. Maar na 45 min lopen sla je af de jungle in. Hier loopt een rivier die uitmond in de zee. Deze rivier heeft 7 lagen met 7 pools en dus met 6 watervallen. Dit was echter weer een plaatje en omdat er geen paden zijn en geen toeristen, kreeg je echt het gevoel of je zelf de jungle aan het ontdekken was!
Honduras
Na Livingston zijn we vertrokken naar Honduras en wel naar de Bay Islands naar het eiland Utilla. Dit is weer een rasta achtig eilandje waar we kerst zouden gaan vieren. Hier wilde we ook oud en nieuw gaan vieren maar omdat we dan 2 weken op dit eiland zouden zitten hadden we besloten om oud en nieuw ergens anders te vieren. Het laatste stukje van de rit naar Utilla moest per boot afgelegd worden, niks aan de hand zou je zeggen maar 1,5 uur in een ruimte met geen zicht op zee en een ruige zee zorgde ervoor dat er menig mensen hun voedsel van die dag moesten herzien. Henri had het er ook vrij moeilijk mee maar is er met schone kleren van af gekomen ;) . Op Utilla heeft Henri zijn Advanced diploma voor het duiken behaald. Hier zaten oa een duik naar een wrak op 30 meter en een nachtduik bij. De nachtduik was echt geweldig, alsof er een total nieuwe wereld tot leven komt. Wat erg leuk was is op het moment iedereen zijn lampen uitdoet komt er een soort lichtgevende plankton tot leven (bioluminescence), wat er voor zorgt dat de zee om je heen licht begint te geven. Op kerst avond hebben we met de gehele duikschool een kerstdiner gehouden. De eigenaar heeft een mega groot huis op het eiland waar we met 80 man een feestje hebben gebouwd, erg leuk. We moeten toch zeggen dat hoe goed iedereen zijn best doet, kerst en een tropisch eiland echt geen combinatie is. Maar met rum en zon zee en strand hoef je je hier ook weer niet echt druk om te maken.
Nicaragua
Omdat er verder niet veel te doen is in Honduras en we echt heel veel goede verhalen hoorde over Nicaragua zijn we tussen kerst en oud en nieuw naar Nicaragua gegaan en wel naar Leon.Na 2 dagen reisen kwamen we dan gebroken aan in Leon. Hier zit een hostel genaamd Bigfoot die er om bekend staat vulkaanboarding te organiseren. Het vulcanoboarden staat in de lijst van CNN op nummer 2 van 50 dingen die je moet gedaan hebben voor je dood gaat. Zie volgende link :
http://www.cnngo.com/explorations/play/50-thrilling-experiences-116798
en nog een filmpje :
http://www.acceptatie.dnewsvideo.de/algemeen/27928/boarden-op-een-actieve-vulkaan.html
Eerst zouden we oud en nieuw vieren en dan op 2 Januari gaan vulcanoboarden. Nu was dit nog niet zo makkelijk want de vaste chauffeur van de 4x4 truck overleed in nieuwjaarsnacht (hersenbloeding), ze hebben een reservechauffeur maar die overleed op 2 Januari (verdronken in de zee). Ze hebben de tour dus uitgesteld en pas na een paardagen weer hervat. Dus konden we desondanks weer gaan boarden. Dit gebeurde wel een beetje met een opgelaten gevoel. Het is voor de mensen van Bigfoot toch niet niks. Het boarden zelf was echt super gaaf! Henri zette de snelste tijd op die dag van 70 km per uur en heeft daarmee het vaderland toch weten hoog te houden. Dit wordt trouwens gemeten door waarschijnlijk de enigste lasergun in Nicaragua! Na een douche waarbij je zelfs de vulkaansteentjes uit je oren moet pulken kregen we dan de welverdiende Mojito¨s. Iets waar het hostel ook om bekend staat ze verkopen hier Mojito`s voor 30 cordoba wat gelijk is aan een eurie! Erg vervelend!
Oud en nieuw was trouwens erg gezellig we hebben samen met een ander nederlands koppel een diner georganiseerd in het hostel voor 40 man, hierna zijn we naar het plein voor de cathedral gegaan waar we om 12 uur de champagne hebben laten ontkurken. Op het plein viel het een beetje tegen want er was bijna geen vuurwerk, niet gek ook als je de prijzen hiervoor ziet. Deze zijn nog duurder dan in Nederland. Maar goed , hier steken ze dan poppen in de brand?! We besloten dus om maar snel naar de kroeg gaan waar we tot in de kleine uurtjes zijn door gegaan!
Vanuit Managua zijn we naar de Corn Islands gegaan en wel naar Little Corn. Eerst lande we op big corn en vanuit big corn zouden we een boot moeten nemen naar little corn. Het weer was echter slecht en de marine verbood het om te gaan varen waardoor we dus de nacht op Big Corn moesten door brengen. De volgende dag was het nog steeds het zelfde verhaal, alleen wisten een paar locals ons te vertellen dat er aan de ander kant van het eiland een illegal boot zou varen naar Little Corn. Deze was een stuk duurder maar dat waren de hotels op Big Corn ook dus namen we met het halve hotel de gok. Dit werd echter een boottochtje wat we niet snel meer zullen vergeten. We zaten met 30 man in een soort van groot uitgevallen roeiboot met golven van af en toe wel 4 meter hoog wat er voor zorgde dat we af en toe letterlijkk met de boot door de lucht vlogen en dan weer met een klap op het water terecht kwamen. Naast Liset zat een locale vrouw die dr bananenmilkshake letterlijk over de broek van Liset heen kotste hmmmmm! Naast Henri zat een Amerikaanse vrouw die volgens Henri een full English breakfast op had en deze de loop liet! Deze was echter zo zuur dat bijna de gehele boot hier weer van over de nek ging. De eerste 2 dagen op het eiland waren regenachtig maar je kon al gelijk zien dat als de zon zou gaan doorbreken dat het echt een paradijsje is. We hadden een cabanja gehuurd op het spier witte strand. Dit was een bamboehutje gekleurd in de Jaimaicaanse kleuren. De 3e dag ging de wind liggen en brak de zon dan eindelijk door en was het net of we in de hemel beland waren, zo mooi! We hebben hier dan ook de meeste dagen doorgebracht met : een flesje rum, een goed boek, een hangmat, een snorkel setje en nog meer rum! In de avonden lekker eten op het eiland waar de kreeft echt spot goedkoop is en super lekker! Henri heeft hier ook nog 5x gedoken waarvan 2 op de duikspot blowing rock. Dit is vulkaan midden op zee (uur varen) die ongeveer 2 meter uit het water steekt . Hier hebben ze vanwegen het weer al bijna 3 maanden niet meer naar toe gekund dus begrijp je wel hoe speciaal het voor iedereen was toen we daar weer gingen duiken. Omdat deze plek midden op zee ligt is deze punt gaaf en zie jer zoveel verschillende vissen dat je haast niet meer weet waar je moet kijken! Reefsharks, Nursesharks, Eagle Rays, stingrays, barracudas en nog zoveel meer. Het volgende filmje geeft een klein beetje (het zicht op het filmpje is namelijk niet zo goed als wij die hadden) weer wat we daar hebben gezien :
http://www.youtube.com/watch?v=N3cVsTcgQsA
Omdat we het zo goed naar ons zin hadden, hadden we onze ticket terug maar met een paardagen verlengd! Het is date er geen geldautomaat is op het eiland en we dus bijna door ons geld heen waren anders waren we er nog langer gebleven! Ik zou zeggen bekijk de foto`s en je weet waarom!
We zijn nu inmiddels in Granada (Nicaragua) aangekomen, dit is weer een spaans koloniale stad waar weer veel te beleven is, zo gaan we binnenkort een canopying toer doen met iets van 17 ziplines dwars door de jungle erg leuk. Tevens hebben we het nieuws binnen dat Henri zijn paspoort is geariveerd in Managua de hoofdstad, die gaan we dus morgen ophalen.
We hopen dat jullie nog niet moe zijn van het lezen, hieronder nog de beloofde wist u datjes
Wist je dat : Nursesharksurfen echt moeilijk is!
Wist je dat : Henri het nog vaak heeft geprobeerd maar er geen nurseshark geintersseerd in was!
Wist je dat : Een krab in je emmer met flesjes bier best wel schrikken is
Wist je dat : maar je je geen betere waakhond kunt bedenken als je naar de wc moet
Wist je dat : Rasta taal erg leuk om te horen is
Wist je dat : en nog veel leuker om te lezen ( zie Unda Wata World)
Wist je dat : Maya`s er vreemde spellen op na houden
Wist je dat : Dat de winnaar van zo`n spelletje als prijs heeft dat hij wordt geofferd
Wist je dat : Je hier echt trots op moet zijn, en je familie dit dan ook dus doet
Wist je dat : Een fullmoon party in Guatemala toch iets heel anders is als in Thailand
Wist je dat : we hier wel buckets hadden
Wist je dat : er niet zo veel mensen waren in tegenstelling tot de drank
Wist je dat : Henri dit niet erg vond aangezien alles op moest en dus voor niks was
Wist je dat : Dit al praktisch voor niks was gezien de prijs.
Wist je dat : We de volgende dag al om 5:30 de minivan in moesten en iedereen in de minivan via Henri de Fullmoon nog eens dunnetjes overdeed aangezien hij zowat pure alcohol ademde
Wist je dat : minivans in Guatemala echt een verschrikking zijn
Wist je dat : We er nu echt van overtuigd zijn dat we het langste volk in de wereld zijn
Wist je dat : dat ze in Centraal Amerika alles behalve dat zijn
Wist je dat : na tien uur minivan precies weet uit hoeveel spieren en botten je bestaat!
Wist je dat : Een kaars en water in een grot geen goede combinatie is
Wist je dat : het dan echt donker wordt in een grot
Wist je dat : Liset dr hoofdlamp waterproof is
Wist je dat : Je dus wel kunt raden dat ze menigmaal kopje onder is geweest
Wist je dat : deze computer waar ik nu op aan het typen ben woorden automatisch verandert in de meest onlogische woorden
Wist je dat : je dat ons dus niet kwalijk moet nemen dat we slechte spellers zijn ondanks we dat toch wel een beetje zijn
Wist je dat : We echt leuke spellen hebben wanneer je dronken bent
Wist je dat : we dit met jullie zullen delen wanneer we terug zijn
Wist je dat : Er echt veel plasticvervuiling is
Wist je dat : je dit op google of youtube kunt zien als je island of plastic intoetst
Wist je dat : dit eiland al zo groot is als heel Texas
Wist je dat : Spaans met een docent die geen engels kan best vervelend is
Wist je dat : Liset des ondanks nu aardig wat woordjes spaanse spreekt
Wist je dat : We nu niet weten of dit de werkelijke vertaling voor een woord is
Wist je dat : Henri`s docente ontslagen is
Wist je dat : dit niet aan Henri lag
Wist je dat : dit kwam omdat ze te goed les gaf, en dus meer deed dan toegestaan was volgens de baas
Wist je dat : We af en toe meer menemen uit hostels dan is toe gestaan
Wist je dat : Liset hier heel ver in gaat door zelfs de sleutel van de deur meet te nemen
Wist je dat : we dit weer compenseren door dingen achter te laten
Wist je dat : dit ook een vorm van exchange is
Wist je dat : skinny dippen in een pool midden in de jungle niet zo moeilijk is.
Wist je dat : Er vollop Janga groeit in de Jungle.
Wist je dat : Wij natuurlijk niks meenemen uit de jungle
Wist je dat : Kerst met 33 graden toch eigenlijk geen kerst is
Wist je dat : Duiken henri`s nieuwe hobby aan het worden is
Wist je dat : Er in het wrak op 30 meter diep een ruimte is waar je kunt ademen.
Wist je dat : mensen hier de raarste dingen doen,zoals een sandwich eten of zelfs een joint roken
Wist je dat : stukken op de kaart hemelsbreedt maar 400 km is, maar je hier toch bijna 2 dagen voor in de bus moet zitten
Wist je dat : Moijto`s echt heel goedkoop zijn in Nicaragua (maarliefst 1 eurie!)
Wist je dat : hiervan ook nog eens 20 cent naar een goed doel gaat
Wist je dat : We het goede doel erg goed hebben geholpen!
Wist je dat : We al heel veel lieve maar ook rare honden zijn tegen gekomen tijdens onze reis
Wist je dat : Misschien wel de liefste en grappigste hond op Little Corn zit
Wist je dat : Deze zelfs probeert te communiceren met de maan
Wist je dat : Wij denken dat deze hond wel iets plukt in de Jungle
Wist je dat : Golven van 4 meter in een roeiboot best wel leuk is
Wist je dat : we reddingsvesten een nieuwe functie hebben gegeven
Wist je dat : door er op te gaan zitten
Wist je dat : als je dit niet doet je een blauwe reet krijgt
Wist je dat : We waarschijnlijk nog een zeiltocht gaan maken in panama
Wist je dat : Dit op de san blas zal zijn en dat dit ook weer het einde moet zijn
Wist je dat : we onze muskietonet hebben omgeruild voor een hangmat
Wist je dat : deze straks te bewonderen is op ons balkon
Wist je dat : Nicaragua echt een van de mooiste en goedkoopste bestemming is tijdens onze reis
Wist je dat : Dat we nog volop gaan genieten van onze laatste 7 weken!
Wist je dat : we weer volop wachten op reacties van jullie
Wist je dat : we er nu echt een eind aan gaan breien ( het heeft ons nu al 3 uur gekost van onze tijd)
Wist je dat : We dit graag voor jullie doen!
Wist je dat : er nu echt een eind aan gaan breien!
Allemaal heel veel groeten!!!!!!!!
Liefs
Henri en Liset
Phillipijnen ,Singapore, Newyork en Mexico
Hoi Allemaal,
Het duurde weer allemaal wat lang, dat had wat oorzaken mar dar lezen jullie zo wel over.
Waarschuwing voor Gijs : lang verhaal!
Filpijnen Leijten
Na een leuke week op Bohol Alona Beach zijn we vertrokken naar Leijten. Om bij de haven tekomen waar de Ferry zou vertrekken moesten we nog wat km afleggen. De beste manier om dit te doen was met
een minivan werd ons verteld. Dus ´smorgens om 04:15 de taxi genomen naar de busterminal en daar een minivan geregeld. Het problem was alleen dat ze in de filipijnen de busje echt super vol proppen
(16 personen in een 10 persoons busje) . 16 Filipijnen is al krap maar als twee van de 16 Nederlanders zijn die bijna twee keer zo groot zijn word het pas echt krap. Na ongeveer 3 uur bestemming
bereikt en de Ferry genomen naar Leijten Maasin,daar verder gereisd met een jeepney naar Padre Burgos. Hier hebben we twee nachten door gebracht waar henri heeft gedoken en ik gesnorkeld. Hele
mooie plek om te duiken en te snorkelen we hebben daar ook veel dolfijnen gezien die echt letterlijk naast de boot kwamen zwemmen echt geweldig! Verder was in het plaatsje weinig te doen dus na
twee nachten was het mooi geweest en zijn we vertrokken naar Tanauan. In het centrum kwam Rob de Hommel ons ophalen we hebben de rest van onze tijd in de filipijnen bij Rob en Eunice doorgebracht.
Het was een mooie ervaring om te zien hoe daar het dagelijks leven er uit ziet en hoe zij daar leven. Ze hebben ons de mooie omgeving laten zien zoals de stad, de natuur en de omgeving waar ze
woonden,waar mensen nog heel basic leven. Het huis waar we verbeven was top, helemaal open aan de zijkanten dus lekker vrij en gezellig ingericht. We willen bij deze hen nogmaals hartelijk bedanken
voor hun gastvrijheid en hun gezelschap!
Joey die Rob en Eunice helpt bij hetdagelijkse werk heeft ons naar het vliegveld gebracht, thanks Joey!!! Vanuit hier zijn we teruggevlogen naar Kuala lumpur. Vanuit Kuala Lumpur direct de bus
genomen naar Singapore!
Singapore
De reis met de bus verliep voorspoedig en na een paar uur bereikte we de grens van Singapore. Omdat drank zo goedkoop was inde Filipijnend dachten we slim te zijn en een fles bacardi lemon mee te
nemen naar de Singapore, helaas dit mag dus niet. Henri had de fles in zijn koffer zitten en moest deze er dus uithalen. Hij werd meegenomen naar een andere ruimte en ik moest doorlopen. Gelukkig
geloofde de douane dat hij dit echt niet wist en hoefde we alleen de belasting te betalen (25 Singaporse dollar onveer 15 euro) ipv de boete die 250 dollar zou kosten. Gelukkig zag de douane niet
dat er ook nog 2 sloffen sigaretten in de koffer zaten, anders waren we echt de pineut geweest,gezien dit echt zowat verboden is om meet e nemen naar Singapore. Later hoorden we in het hostel een
verhaal van een jongen die 5 dagen vast heft gezeten + een boete van 2000 euro voor het mee brengen van 5 lege kogel hulsen. Ze zijn hier dus niet echt flauw!
Dus na een vetraging van ongeveer 30 min konden we onze reis voorrzetten in Singapore. Aangekomen in het centrum wilde we zo snel mogelijk een hostel vinden omdat we al een redelijk lange reis
hadden gehad. Helaas voor ons bestonden alle 3 dehostels die wehadden uitgezocht niet meer.Gewoon plat gegooit en ere en duur nieuw gebouw geplant! Om half 3 ´snachts liepen we nog steeds door
Singapore op zoek naar een slaapplek. Gelukkig kwamen we een aantal jongens tegen die bereid waren ons te helpen zoeken. Uiteindelijk hebben we onze baggage bij hen in de auto gegooid en hebben zij
ons naar een hostel gebracht. Het hostel was vrij duur maar wel gezellig en goed.
Singapore is net een westerse stad en het lijkt total niet op de rest van Azie .Het lijkt wel of dat deze stad is gemaaqkt met het computerspelletje sim city. Alles klopt echt perfect en aan elk
detail is gedacht. Voor ons had deze stad dan ook niet zo veel charme maar we hebben ons wel vermaakt natuurlijk. We zijn de eerste dag naar Sentosa Island geweest waar er veel attracties zijn
zoals een groot aquarium, dolfijnen, skydiving, etc. Het was leuk om hier rond te lopen maar de attracties waren duur en het geheel voelde nogal Amerikaans aan. Dag 2 hebben we dierentuin bezocht
wat de grootste ter wereld moet zijn. Het is een mooie dierentuin waar de dieren veel ruimte hebben maar ik geloof niet dat het de grootste is, denk dat we er in Nederland al 2 hebben die groter
zijn. De rest van onze tijd hebben we de stad verkend . Mooie gebouwen gezien waarvan een met een boot boven op 3 wolkenkrabbers. De avonden hebben we vooral doorgebracht in het hostel kletsend met
andere gasten. Stappen in Singapore is namelijk geen goed idée want een jug (1 liter) bier kost 27 dollar. Gelukkig was het gezellig in het hostel en af en toe gebeurde er zelfs nog wat spannends
op straat. Zo zaten we op een anvond wat te kletsen toen er ineens drie politie busje voor de deur stopten die vervolgens een bar in gingen. Ongeveer een half uur later kwamen ze naar buiten met
alle prostitutees uit de straat (een stuk of 25) , ook dit mag dus niet in Singapore. Singapore staat bol van de regels en ik geloof niet dat iemand nog weet wat wel of niet mag.
Al met al een leuke tijd gehad maar het is niet een plek waar ik snel naar terug zou gaan. De laatste dag om halg negen ´savonds de bus genomen naar hetvliegveld waar onze vlucht vertrok naar
Shanghai . Eenmaal op shanghai aangekomen moesten we 6 uur wachten op onze volgende vlucht die ons in 14 uur naar new-york bracht.
New-york
Ondanks de enorme afstand viel de vlucht uiteindelijk nog wel mee. We waren ergmoe enhebben dus veel geslapen. Henri was zo slim om in het begin snel op een andere stoel te gaan zitten waardoor hij
drie stoelen voor zich zelf had en ik twee. Dit slaapt toch een stuk beter dat recht op zitten tussen de mensen. Aangekomen in New-York hadden we al vrij snel uitgevonden hoe we bij ons hostel
moesten komen , alleen jammer dat de skytrain vast kwam te zitten waardoor we 45 min vertraging opliepen. Aangekomen in het hostel onze spullen gedumpt en wat gaan eten en drinken en meteen time
square bewonderd.
Manhattan
Rondom walstreet en ground zero was een grote demonstratie (occupy) aan de gang waarbij ongeveer 1200 politie mensen de boel moesten bewaken. Voor degene die de film police academy hebben gezien ' ze betaan echt' . Tachtig procent van de politie mensen is klein en dik en kunnen denken wij nog geen honderd meter rennen zonder een hartaanval te krijgen. We hebben ze alleen geen donuts (live) zien eten, helaas!
Ground zero
Om naar de plek te kunnen waar de twin towers hebben gestaan heb je een ticket nodig die je toegang geeft tot het memorial. Om 16:00 mochten we er naar binnen. Deze plek heeft echt indruk op ons
gemaakt. Sinds afgelopen 9/11 is de memorial site geopend waar je nu twee enorme watervallen vind op de plek waar vroeger de towers stonden.Deze watervallen symboliseren het instorten van de
gebouwen en eromheen vind je al de namen van de mensen die hier zijn overleden. Ook vind je er computers waar je een naam kan intypen en daar verschijnt dan een foto en een kort verhaal van de
overleden person. Natuurlijk zijn er meer rampen in de wereld zoals de tsunami of de aardbeving in Japan maar het enge hier aan is dat een persoon dit daadwerkelijk heeft bedacht . Het is werkelijk
een plek waar je heel stil van wordt.
Staten Island
Met een gratis ferry kun je naar Staten island,hier is op zich niks te doen maar vanaf de ferry heb je een geweldig uitzicht over de skyline van new-york en het vrijheidsbeeld. Het vrijheidsbeeld
is in werkelijkheid eigenlijk best klein de sokkel is groter dan het beeld zelf.
Brooklyn bridge
Hier moetje natuurlijk op zijn geweest als je in New-york bent. We zijn tot halfverwege de brug gelopen en terug. Waarvandaan je een mooi uitzich hebt over de stad op de oudste brug van New York.
Wall street
Erg indrukwekkend om tussen de nieuwe gebouwen ook de oude tezien waar het allemaal begonnen is. Verder kun je hier ook zien wat de Nederlandse invloeden zijn geweest in die tijd. Helaas niet het
bord gezien waar de staatsschuld van Amerika op wordt geprojecteerd. Zal wel te klein geworden zjin.
Rockefeller centre
Je betaald er wel wat voor (25 dollar p,p) maar dan heb je ook wat. Met de lift ga je naarde 69ste verdieping en daarna kun je nog 2 verdiepingen hoger met als resultaat een geweldig uitzicht over
de stad. Je zou er uren willen blijven als het niet zo idioot koud zou zijn daarboven!
Central park
Onze laatste dag in New-york was een zondag en gelukkig was het erg mooi weer , een perfecte dag om naar Central Park te gaan. Overal in New-York zie je dikke mensen behalve in cental park. We
werden bijna duizelig van de hardlopende mensen die ons tegemoet kwamen. In central park kun je makkelijk een hele dag door brengen, overal is muziek en straat artiesten die hun kunsten
vertonen.
Kortom New York was voor ons echt een belevenis. We hadden niet verwacht dat we het zo geweldig zouden vinden in deze stad. Het is ook echt een plek waar wij nog een keer naar toe zullen gaan. Het
is moeilijk om uit te leggen waarom, het is gewoon de sfeer die je voelt.
Mexico
Na een tweetal vluchten kwamen we aan het einde van de middag aan in Cancun, gelukkig weer de warmte die hadden we even gemist. Het viel ons wel al gelijk op dat het toch een stuk frisser in de
avonden is als het broeierige Azie. We hadden een cheap hotel op internet gevonden in downtown Cancun waar we meteen naar toe zijn gegaan. Op de een of andere manier trekken wij red light districts
aan want ook deze had er een om de hoek (net als in de philipijnen en singapore).
De volgende dag Cancun maar gaan ondekken, zolang je niet in de hotelbuurt zit is er geen bal te beleven in Cancun. Die avond zijn we ook maar naar de hotelbuurt gegaan voor wat eten en drinken
(lees 15 dollar open bar). Hier zit je dus echt tussen de domme amerikanen die het heel leuk vinden om tijdens het eten te vermaakt te worden door clowns,ballonnen etc etc.
Al heel snel begon de ellende in Mexico want terug in downtown werdt mijn telefoon en geld gestolen. Gelukkig niet mijn portomonee, deze hadden we in ons kluisje gelegd. Dus gelijk maar naar het
politiebureau voor aangifte. Dit bleek nog niet zo makkelijk te zijn, want er was hier niemand die engels sprak. Na heel wat handen en voeten werk werd ik in een politieauto gezet en naar een ander
bureau gereden waar ze hoopten dat er iemand was die dit wel kon. Ook dit bleek niet het geval dus weer een andere polite auto in en naar het volgende bureau waar ook weer niemand was die engels
kon. Toch was er iemand zo slim om me helemaal naar de andere kant van Cancun te rijden waar de toeristen politie zit. Heel toevallig was er hier 1 iemand (echt waar toeristen politie) die engels
kon., die moesten we alleen nog wel wakker maken. Uiteindelijk kon ik dan eindelijk aangifte doen. De politieman beloofde mij ook dat ik met een andere politieman terug naar het hotel zou gaan.
Eenmaal bij de politieauto aangekomen bleek dat iemand hem aan het wassen was. Dus moesten we hier ook maar op wachten. Na even gereden te hebben vertelde de politie agent dat we aan het einde van
zijn blok waren aangekomen en of ik zo vriendelijk was om uit te stappen. Dit was op een rotonde met 7 afslagen, dus je raad al wel hoe blij ik was. Na heel wat mensen te hebben aangesproken was er
een vriendelijke zaken man die mij 25 pesos gaf voor een taxi.
Hulde aan de politie!!! Niet!!!
IK ben dus van 2:00 tot 8:00 in de morgen onderweg geweest!
Wel klote dus dat de iphone weg is want goedkoop bellen, internetten,mailen en spaans leren is er dus voorlopig niet meer bij. Evenals de foto`s die er op stonden. Gelukkig hebben we bijna alle
foto`s ook met de camera gemaakt dus zijn die niet verloren!
Na deze ellende maar snel besloten om naar Playa del Carmen te gaan, waar we een leuke tijd hebben gehad in een erg leuk hostel. Er zat sliep hier ook een muzikant die als hij een avond geen
optreden had, dit maar in het hostel deed. Dus lekker vanuit je hangmat luisteren naar goede muziek met een Bacardi lemon in de ene hand en een corona in de andere. Ook hebben we nog gesnorkeld bij
Akumal waar het vol zit met grote roggen en schildpadden erg gaaf dus.
Na een 4 tal nachten besloten we om naar Tulum te gaan met de ADO bus. Dit is een ritje van 45 min met de veiligste maatschappij van Mexico!
U raad het al.....
Niet dus!!!
Na 45 min aangekomen in Tulum bleek dat Henri zijn kleine rugzak die hij boven zijn hoofd in de bus had gelegd, te zijn verdwenen. Zijn flesje drinken en een poncho deed zich herinneren dat de
rugzak zijn veilige plaats had verlaten! Het vreemde van alles is dat we niemand boven ons een tas hebben zien pakken en die van Liset er wel gewoon nog lag. Het vervelende was dat in deze rugzak
:het paspoort,camera,oude (reserve) telefoon,boeken,tickets,info,mp3 speler etc van Henri zaten.
Dus maar weer naar het politie bureau, hier was wel iemand die engels sprak! Alleen waren we op het verkeerde bureau, dus maar fietsen naar de andere. Waar dus weer niemand was die engels sprak
maar wel een aangifte konde maken (toch lastig als je elkaar niet begrijpt). Dus maar weer terug naar het bureau waar ze engels spraken, het verhaal gedaan. Deze agent belde een andere college die
wel engels kon, deze weer met ons mee naar het andere bureau, waar we eindelijk de aangifte konden doen. Verder is dit totaal niet frustrerend!
Maar na een half dagje boos zijn, kom je er al gauw achter dat het hier veel te mooi is om boos te zijn, en het toch allemaal negatieve energie is waar je je spullen niet van terug gaat krijgen.
Dus verstand weer op reizen en genieten!!!
Inmiddels ben ik naar Cancun op en neer geweest waar ik een tijdelijk paspoort heb gekregen van het nederlands consulaat zodat ik weer verder kan reizen. Ik moet deze alleen wel omlaten wisselen
bij een Nederlandse ambassade. Dit gaan we in Guatemala City doen. Enig problem kan wel zijn dat dit 2 tot 3 weken kan gaaqn duren waardoor we dus min of meer vast zitten. Ik hoop dat als het
paspoort in Nederland gemaakt is ze deze naar een Nederlandse ambassade in bv Honduras of Nicaragua kunnen sturen zodat we gewoon rustig verder kunnen reizen.
Inmiddels zijn we op Caye Caulker aangekomen. Dit is een klein eiland in Belize waar alles heel erg relax is , jah Man! Erg veel rasta en zee. Ideale combinatie zei het dat het weer ons nu even in
de steek laat. Dit wordt morgen weer beter!
Hoop dat iedereen weer even genoeg leesvoer heeft!
Ik zou zeggen tot over 3 maanden ( we zitten op de helft ) of tot het volgende verhaal!!
Groetjes en Liefs
Henri en Liset
PS de wist u dat jes komen er weer aan,
we zijn nu in rasta land en zijn moe van het typen!
Peace!!
Borneo en Bohol
Van de perhentian islands tot Sepilok
Van de perhentian islands tot Sepilok!
Hallo allemaal! Daar zijn we weer!
Liset:
Naar de prachtige perhentian islands zijn we per nachttrein vertrokken naar Melakka. Deze manier van reizen is ideal aangezien je een vrij goed bed hebt waardoor je aardig wat klan slapen en zo voor je het weet op je betsemming bent. Aangekomen in Melakka zijn we direct de stad gaan verkennen. In Melakka zijn nog wat Nederlandse invloeden te vinden uit de tijd dat de Nederlanders hier kwamen voor trading. Melakka is een leuke plaats door zijn historie maar verder is er niet veel te beleven vooral niet nu het laagseizoen is. Maar we zijn toch met goede moed Chinatown ingegaan op zoek naar een restaurant en/of barretje maar helaas......... alles was dicht. Na een goede nachtrust de volgende dag dus maar vertrokken naar kuala Lumpur.
Kuala Lumpur is echt een wereldstad en we voelde on er aardig thuis. De eerste dag sliepen we in een Hostel in China town ( Chinatown is bijna in elke stad de plek om goedkoop te eten en te slapen) . Hier hadden we afgesproken met Dirk. Dirk is een Duitser die we al 3 keer zijn tegengekomen tijdens onze reis de 3e keer was midden op straat in Kuala Lumpur (wat is de kans zou je zeggen). We zijn er nog niet uit of hj ons stalkt of wij hem! Aangekomen in de Reggea bar in Chinatown (cheap) nog aardig wat drankjes genuttigd en natuurlijk draaide de dj een Happy Birhtdaysong voor henri om 00:00 uur.We apart want met de europeesche tijd mee gerekend is Henri dus gewoon 30 uur jarig ipv 24 haha
Ons hostel in chinatown was niet veel en het stonk nogal dus besloten we de volgende dag te verhuizen naar een ander Hostel. Het nieuwe Hostel was een aanrader uit de lonely planet en zeker de moeite waard. De locatie was super midden in de Golden Triangle en op loopafstand van de meeste bezienswaardigheden. De straat waaraan het hostel zat was echter een van de duurste straten in Kuala Lumpur, voor ons onbetaalbaar om daar wat te eten of te drinken maar wel erg leuk om vanaf ons dakterras de mensen en auto's(lambourghini tot Ferrari) te bekijken. Dag 2 In Kuala Lumpur was Henri's verjaardag en dus tijd om ere en extra leuke dag van te maken. Natuurlijk waren de weergoden ons niet helemaal goed gezind dus hebben we overdag ons op de winkelcentra gestort. Niet te geloven wat ze hier in winkelcentra bouwen, van een 50 baans bowlingbaan tot aan een achtbaan met loopings niet te geloven. ‘s avonds mochten we van ons zelf voor een keer wat meer uitgeven dus zijn we in de straat waar we verbleven wat gaan eten en drinken. Super leuke mensen dus was het erg gezellig en Henri kreeg nog een gratis flaming Lamborghini dit was een shooter waar we in Nederland nog iets van kunnen leren!!! Na nog wat biertjes en kaarttrucjes met wat Chinese werd het tijd om naar de volgende bar te gaan. In ons oude hostel was een bar op het dak waar je drankjes kon kopen voor 5rm dat is 1euro25 dus goed betaalbaar maar niet heel gezellig uiteindelijk zijn we weer in Reggea bar beland waar het weer erg gezellig was.
De Petronas Towers zijn de meest bekende torens in Kuala Lumpur maar omdat ze er aan het verbouwen zijn mogen er geen toeristen komen. We hebben daarom kaartjes gekocht voor de KL Tower. Deze toren is een stuk hoger en staat vlakbij de Petronas towers dus het uitzicht was super (zie foto) Die avond hebben we wat drankjes genuttigd op ons dakterras met uitzicht op het feestgedruis op straat. Henri is hier `s-avonds van de trap afgevallen en heft hier wat gekneusde ribben aan overgehouden. Gelukkig verkopen ze in ChinaTown goedkope (echte polo sport) koffers voor 15 euro`s zodat we de backpack van Henri gewoon in de koffer konden gooien.
Henri:
De volgende dag ben Ik naar het formule 1 circuit van Maleisie, Sepang gegaan. Dit ligt een 1,5 uur buiten de stad vandaan maar door het uitstekende openbaar vervoer in Maleisie (echt daar kunnen ze in Nederland nog wat van leren) was dit goed te doen. Eenmaal aangekomen op het circuit bleek dat ik van te voren een tour had moeten boeken. Gelukkig zagen ze het ook wel in dat het wel erg sneu zou zijn om mij weer terug te sturen. Na wat telefoontjes was het dan toch mogelijk een tour te krijgen, en wat voor een! Ik werd rondgeleid door een prive gids en ben werkelijk overall geweest, van de suite voor de koning tot aan de videokamer. Echt een super mooie ervaring op wat ik een van de leukste circuits vind van de F1.
Liset:
Vanaf Kuala Lumpur vertrok onze vlucht naar Khota Kinabalou. We mochten dus heerlijk om 05:00 ons bedje uit om de bus te nemen naar het vliegveld. Na een voorspoedig vlucht met air asia en een taxirit van 15 min waren we bij ons Hostel. KK is geen bruisende stad ook al is het de hoofdstad van Sabbah (Maleisies deel van Borneo). We hebben hier twee nachten geslapen en een dag naar het strand geweest maar ook dit was niet heel bijzonder. De derde dag wilde we eigenlijk gaan snorkelen op een van de eilanden vlak voor de kust. Het weer was die dag alleen zo slecht dat we besloten om door te reizen. Bij het uitchecken in het Hostel kregen we een tip over een plaats genaamd Kudat. Hier zou een engelsman een Longhouse (sort lodge) runnen wat echt de moeite waard zou moeten zijn. Dus wij op naar Kudat.
Aangekomen in Kudat stond Howard ons op te wachten om ons naar zijn Longhouse te brengen. De Longhouse was echt super leuk helemaal van bamboo en midden in de natuur. Bij de Longhouse hoort een restaurant wat aan het strand zit waar je lekker kon eten en fietsen kon huren.
Henri:
Howard is een Engelsman die hier een longhouse heeft gebouwd en wel op een eco manier. Een Longhouse ziet er vrij primitief uit maar als je de architectuur goed bekijkt zie je dat dit toch best een slim gebouwd soort van boerderijachtig iets is. Door dat het van de grond afstaat stroomt er koele lucht van onder in en verlaat de warme lucht via het dak de longhouse weer uit waardoor het heel koel blijft. We hebben hier de ventilator dan ook niet hoeven te gebruiken, iets waar je hier echt niet zonder mee kunt. In het begin leek het ons wel heel erg primitief, maar het went al heel snel. In de longhouse zijn gewoon prive kamers gebouwd waar je heerlijk op een goed bed met klamboe kunt slapen. Howard is een soort van missionaris hier in de buurt. Je moet weten dat de locale bevolging (de Rungus) ongeveer de armste mensen zijn op Borneo. Howard (engelsman) helpt de locale bevolking overall waar hij kan. Zo gaat de helft van al het geld wat hij verdiend naar hulp de locale bevolking. Zo heeft hij laatst een dokter uit Duitsland kunnen regelen om de locale kinderen te kunnen onderzoeken, en de ouders voor te lichten op ziektes en gezond leven. Ook komen hier veel vrijwilligers die mee helpen aan verschillende projecten voor de locale bevolking. Misschien een idée voor studenten die hier stage willen lopen. Zelf heb ik al een klein plannetje bedacht om een windmolen te kunnen plaatsen.
De eerste avond zijn we met 2 vrijwilligers en wat locals naar een karaoke bar geweest. Na wat gekrijs van een van de locale mensen vond ik het wel welletjes geweest, en dacht dat dit snel moest gaan stoppen om gehoorbeschadiging te voorkomen, en heb dus maar zelf de microfoon gepakt. Gevolg was dat de vrijwilligers dit geode idée maar ook maar gingen volgen wat resulteerde in een gewelidige avond! Wij snappen nu ook waarom aziaten dus voor geen meter kunnen zingen. Alle Karaoke nummers kloppen voor geen meter! De teksten kloppen niet en je moet echt goed luisteren om te horen of het wel echt je nummer is wat je hebt aangevraagd. Tel daarbij op dat de meeste nummers door een wel heel slechte keyboard wordt begeleid, en je hebt de meest verschrikkelijke nummers ooit! De foute top 100 is er niks bij haha. In de bar was ook een local tevens een vriend van een vrijwilliger die ons de gehele avond van bier voorzag. Al snel werd duidelijk dat zijn broer dmv de loterij nu een van de rijkste mensen is van Borneo (hij heeft bijna 2 miljoen euro gewonnen)! Na heel wat biertjes karaoke en poolbiljard maar lekker gaan slapen om de volgende dag naar het strand te gaan. De volgende dag kwamen we bij de zee en het was in 1 woord : Fantastisch!!!! Geen resort of tourist te bekennen , prachtig wit strand en de helder blauwe zee!! De dag erop werdt het zelfs nog mooier omdat we wat moutenbikes hadden gehuurd en een fietstocht hebben gemaakt. Dit was een route van +/- 30 kilometer langs strandjes waar je misschien over een hele dag maar 1 local zult zien! De tocht zelf was wel erg pittig want je moet berg op en af en met 35 graden op je pan en ook een luchtvochtigheid van over de 70% wordt je er af en toe niet vrolijk van! Maar als je dan weer een nieuw strandje ontdekt ben je dit al weer snel kwijt kan ik je vertellen.
Na 3 nachten zijn we we onze reis weer gaan vervolgen naar Sepilok (het Orang Utang rehabilitatie center). De reis was niet helemaal vlekkeloos, want tijdens onze trip door de Bergen vloog er in eens een luik van de bus open. Hierdoor zijn we zeg maar wat verloren onder weg. Gelukkig zaten onze koffers er nog wel in ;)
Aangekomen in onze lodge snel maar gaan slapen want een dag reizen hakt er goed in. De volgende dag vroeg op om naar het center te gaan. Het center bestaat uit beschermd regenwoud dat ongeveer 40 bij 100 km groot is en ze 2 verschillende platforms hebben waar ze de Orang Utangs voeren. De Apen komen hier als zuigeling binnen . Meestal omdat de moeder is gedood door mensen die het regenwoud kappen om hier palmolieplantages van te maken. Een maand lang moeten ze eerst in een kooi zitten om te kijken of ze geen ziekten hebben die ze kunnen overdragen aan de andere. Daarna worden ze door verzorgers groot gebracht die ze o.a. leren klimmen. Als ze oud genoeg zijn gaan ze naar platvorm a waar ze kunnen wennen aan het regenwoud ze worden hier nog dagelijks 2x gevoerd en bezoekers mogen dit bij wonen, de apen zijn in deze fase nog gewend aan mensen zodat het bij wonen van het voeren geen gevolgen heeft op de rehabilitatie . De apen verblijven nu wel in het wild maar zullen wel dicht bij het platvorm verblijven aangezien ze nog niet gewend zijn om zelf voor eten te zorgen. Het grappige is dat er geen 1 hek te vinden is en de apen zo vrij zijn als ze maar willen. Op het moment dat een aap bijna niet meer komt bij het voeren is dit een teken voor de verzorgers om de apen naar platvorm B te brengen. Hier mogen geen mensen komen en wordt verder alles geleerd om de apen te laten overleven in het wild. Niet elke Orang Utang zal dit gaan lukken, dus zijn er bij die dus voor de rest van hun leven in het center zullen blijven.
Om 10:00 konden we de de eerste feeding zien. Voordat we bij het platform aankwamen kwamen waren we al meteen door een Orang Utang begeleid richting het platvorm. Echt een geweldige ervaring om hem op een halve meter van je vandaan te hebben. Bij de eerste feeding zagen we er 5 waarvan 1 met een jong. Er zijn er ongeveer 10 bij het platvorm dus dat was al aardig wat. We hebben ook verhalen gehoord dat er maar 1 of zelfs geen komen opdagen. Misschien omdat het maandag was en het op zondag erg druk was geweest. Wie weet. Tijdens de middag feeding zagen we er zelfs 7 omringd door andere kleine apen die graag een graantje meepikken. Al om al een geweldige ervaring die we niet hadden willen missen!!
In de avond moest ik ineens erg hard hoesten en wel zo hard dat ik meteen mijn ribben weer voelde na het vallen van de trap in Kuala Lumpur. Iets waar ik al geen last meer van had maar nu dus wel. Ik heb die nacht bijna niet kunnen slapen. Hierdoor hebben we besloten om toch maar de volgende dag niet gelijk de jungle in te gaan maar eerst maar langs de dokter te gaan. Het bleek gelukkig alleen maar een flinke kneuzing te zijn. Dus heb ik van de dokter pijnstillers en een soort spierverslapper heb gekregen. Nu gaat het gelukkig al weer alleen gaan we het duiken op Sipadan wel overslaan. Helaas, want dit is een van de mooiste plekken ter wereld om te duiken. We hadden dit nog niet geboekt omdat we niet wisten wanneer we hier zouden kunnen zijn. Je moet weten dat je als je hier wilt duiken je ongeveer 3 weken van te voren moet boeken omdat er maar 120 mensen per dag mogen duiken. Gelukkig via via zou dit wel mogelijk zijn maar hier zien we toch maar van af en hebben besloten om na onze jungle avonturen die we nog gaan maken terug naar Kudat te gaan. Zodat we nog lekker wat op het strand kunnen gaan liggen voordat we dit op de filipijnen weer gaan doen ;)
Morgen gaan we 2 dagen de jungle in, dus zijn we even niet bereikbaar!
Alle mensen bedankt voor alle felicitaties tijdens mijn verjaardag! Erg Leuk!
Heel veel groeten
Henri en Liset
P.s. sorry voor de spelfouten (aziatisch toetsenbord zullen we het maar op houden)
Van koh tao tot de perhentian islands
Jungle Khao Yay (Pak Chong) en Koh Tao
Hoi Luitjes!!
Henri :
Op Maandag vertrokken richting Khao Yai Natural park. Na ongeveer 3,5 uur met de trein te hebben gereden, kwamen we aan op het station van Pak Chong waar Mike de eigenaar van Bobbys appartments ons ophaalde van het station. We kregen een heel mooi appartementje en na in Bangkok te zijn geweest was dit wel lekker.
Dezelfde dag zijn we voor een halve tour naar een natuurlijke bron en een vleermuizengrot (lees berg) gegaan. Eindelijk lekker kunnen zwemmen in super helder water!!! Met temperaturen van 30 graden is dit wel weer eens lekker. Na het zwemmen zijn we in een vleermuizen grot geweest waar we duizende vleermuizen zagen hangen. Hierna( het werd langzaam donker) gingen we naar buiten, en zagen we alle vleermuizen uit de grot vliegen. We zagen voor een uur lang miljoenen vleermuizen de grot uit vliegen. Dit was echt een unieke ervaring!
Hierna zijn we terug naar het appartement gereden waar we lekker hebben gegeten wat gekookt werd door de vrouw van Mike die overigens Thais is. Hierna zijn we maar gelijk gaan slapen want we waren behoorlijk moe, want we hadden namelijk de nacht ervoor bijna niet geslapen (een verlate jatleg zullen we het maar op houden). De volgende dag moesten we toch al vroeg op ivm de jungle tour.
Om 6 uur opgestaan ontbeten en toen doorgereden naar Khao Yai national park. We hadden een gids van ongeveer 1,5 meter hoog en dubbel ADHD die dan ook nog eens vrolijk red bulletjes drinkt, dus dan weet je het wel in zon klein lichaampje hahaha. We noemen hem verder in dit verhaal Mister sexy omdat hij per zin ongeveer 1x het woord sexy zegt.
Na nog geen 15 min te hebben gereden in het park stopte de auto direct omdat de gids Gibbons hoorde in de jungle. Voor dat we het wisten waren we al rennend en fotograferend door de jungel aan het crossen. Mister sexy vertelde ons dat de Gibbons niet veel voor kwamen in het park en dat we dus erg veel geluk hadden dat we ze goed konden zien en dan zowel de zwarte als de witte Gibbon. Het geluid dat ze maken om hun territorium af te bakenen is wel zo iets unieks dat wij er kippenvel van kregen.
Na een korte pauze zijn we echt gaan hiken door de jungle voor ongeveer 3 uur. Dit was best zwaar want de dag ervoor had het er hard geregend,waardoor de paden modderig waren. We zagen er diverse apen (makaken) en vele andere mooie flora en fauna! Gelukkig kregen we speciale sokken tegen de bloedzuigers!! Dit was ook hard nodig want binnen de kortste keren waren deze pokke beesten bezig door je kleren te komen voor wat bloed! Als hoogte puntje was de weg bezaait met makaken toen we uit de jungle kwamen wat mooie fotos en filmpjes heeft opgeleverd.
Na de lunch zijn we naar een waterval gegaanwaar een scene van de film”the beach” was opgenomen. Hierna zijn we op olifantentocht gegaan. Van de 10x kom je, zeggen ze, je ze wel 7x tegen. Wij hadden alleen de pech dat wij ze niet zagen. Verder dan wat verse voetsporen en wat geluiden in de verte zijn we niet gekomen. Wel zijn we een King scorpion tegen gekomen die mister sexy wilde gaan vangen. Toen hij hem had gevangen zette hij de schorpioen op mijn schouder, hier was ik niet zo heel blij mee en keek maar de andere kant uit (zie foto). Toen ik echter naar mijn schouder keek zag ik dat mister sexy de schorpioen had los gelaten en dat die dus nog ergens op mijn schouder zat. Toen ik voelde dat de schorpioen naar beneden probeerde te klimmen kun je dus wel raden wat voor paniek er bij mij uitbrak. Mister sexy vond het allemaal heel erg grappig want even later vertelde hij mij dat deze soort niet zo giftig is als men denkt en alleen maar voor een bijen steek zorgt.
De volgende dag hebben we lekker niks gedaan (nou ja wat was dan). En hebben een beetje uitgevogeld hoe we terug naar bangkok zouden gaan.
De volgende dag in bangkok aangekomen regende het en waren zowat alle hostels vol zodat we in een of ander hostel terecht kwamen waar we zoiets van hadden : we blijven hier maar 1 nacht! De volgende ochtend naar onze eerdere hostel gegaan waar we gelukkig lekker konden douchen en onze spullen konden opbergen zodat we nog wat door bangkok konden lopen.
Liset:
Om 19:00 uur zijn we naar de plaats gegaan waar omze bus zou vertrekken richting cham porn. Om negen uur vertroke deze en de reis verliep voorspoedig. Op een paar vervelende dronken kiwi’s na ( Nieuw Zeelanders) verliep de reis rustig. Om vijf uur ‘s ochtends aangekomen in cham porn. Hier vertrok de boot om zeven uur richting Koh tao. Aangekomen op Koh Tao werden we opgewacht door Ties en Shirley van de duikschool. Zij hebben ons naar onze accomodatie (wat op 20 meter van de zee ligt!! Whoehoe! Filmpje volgt) gebracht en even kort wat uitgelegd over het eiland en het duiken. Verder deze dag rustig aangedaan en ‘s avonds nog even lekker weze borrelen in een leuke beachbar!
Zondag zijn we begonnen met de duikcursus ( nog niet echt spannend) dit was vooral theorie. Video’s kijken en vragen beantwoorden. Maar omdat we het nogal gezellig hadden met Shirley duurde dit toch nog ongeveer 5.5 uur. De volgende dag geen duiken want we gingen naar The Fullmoonparty. Dit feest is op Koh Pagnan ongeveer een uur varen van Koh tao. We vertrokken om half drie ‘s middags met de boot en hebben bij aankomst dus eerst even wat rondgelopen en wat gegeten. Om ongeveer 19:00 uur zijn we naar het strand gegaan en kon het feesten beginnen!
The fullmoonparty is echt giga groot en druk met veel bizarre mensen en leuke drankjes (buckets) je koopt dus een emmertje met een fles drank, een blikje fris en een flesje red-bull. Dit alles wordt bij eklaar gegooid en er worden wat rietjes ingestoken en Have Fun! Op het strand waren verschillende vuur acts te zien en super leuk om mee te maken. Henri heeft nog een prive show gegeven door te gaan touwtje springen. Ik hoor jullie denken “ touwtje springen is toch niks apparts” nou dit wel want het touw stond in brand. Hij bracht het er gelukkig soepel en goed vanaf, helemaal in vergelijking met andere die met hun dronken hoofd gewoon tegen het touw liepen.
Na een nacht vol feesten,dansen en drinken was daar dan de geweldige zonsopkomst! Zelden zo mooi gezien. Na dit geweldige plaatje was het dan toch echt tijd om ons richting de pier te begeven om vervolgens de boot terug te nemen naar Koh Tao. Henri weet inmiddels na dit feest dat een waterfles prima als kussen kan dienen en een boot niet vervelend slaapt!
Woensdag en Donderdag zijn we verder gegaan met onze duikcursus. Woendag de eerste oefeningen in het water en een kleine duik. IK was behoorlijk gestresst maar uiteindelijk ging het prima! Vandaag onze eerste en tweede officiele duiken gemaakt. Dit ging goed en was super mooi om te zien , wel had ik nog aardig wat paniek momenten maar dat zal vanzelf wel beter gaan!
Dit was onze update tot nu toe. We gaan proberen de volgende keer wat eerder iets op de site te zetten zodat de verhalen niet zo extreem lang worden!
Tot de volgende keer
Groetjes
Henri en Liset