Hallo luitjes, Eindelijk weer een verhaal van ons, het duurde even....... maar daar is die dan weer.  Doordat we de laatste dagen het een en het ander hebben moeten reizen en op wat eilanden zaten (zitten we nu weer) , was het lastig om te internetten.  Het laatste verhaal eindigde toen we nog op Koh Tao zaten dus vandaar uit gaan we verder.  Koh Tao : Uiteraard zijn we allebei geslaagd voor onze PADI open water door onze fantastische duikinstructeurs Ties en Shirley! Doordat dit een kleine duikschool is krijg je hier dan ook goede begeleiding en duik je in klei e groepjes en in ons geval waren wij zelfs de enigste in het groepje (door het laag seizoen). Gezien ook de verhalen van andere duik-studenten is deze duikschool dan ook echt een aanrader (zeker gezien de prijs).  Door het laagseizoen waren Ties en Shirley ook wel eens een paar dagen vrij, zodat we met zijn allen wat konden gaan doen. Zo hebben we diverse nieuwe mensen en hele gave plekken op het eiland leren kennen. Omdat het meteen al lekker klikte met iedereen zijn we ook wat langer gebleven op het eiland en leerde gelijk waar de goede restaurantjes en barretjes waren. Wel leuk om met zo'n bont gezelschap op stap te gaan ( een Canadees,een Engels man, een Amsterdammer en wat Nederlanders).  Uiteindelijk ging ieder weer zijn eigen pad en was het voor ons ook tijd om weer verder te gaan. Door wat tips te hebben ontvangen besloten we om naar Krabi te verhuizen dmv een nachtboot en een mini bus. De nachtboot was eerst wel ff wennen. Je moet je voorstellen dat je op een klein vrachtschipje zit waar ze in  een van de kajuiten een slaapzaal hebben gemaakt, waar je op een van de vele matrasjes kon gaan slapen. Na wat te hebben gekletst met wat Nederlanders op de boot zijn we dan ook lekker gaan slapen, wat goed lukte omdat het goed weer was en de zee dus rustig was.  Krabi : een leuk klein plaatsje op een perfecte ligging in het zuiden van Thailand. Het was alleen wel jammer dat het laagseizoen was begonnen dus was er 's-avonds niet veel te doen. De volgende dag zijn we met een long-tail boot (een smal lang Thais bootje) naar Railey beach gevaren. Dit was echt een super mooi plekje met mooie stranden en stallagtiet (hoop dat je het zo schrijft) rotsen waar je je klim skills kon testen. Gelukkig zat die dag het weer ook mee, want het is daarna niet veel beter meer geworden. Omdat er ook niet veel te doen was in Krabi zijn we na 2 dagen maar weer verder gaan kijken. We kregen wat tips om naar Koh lanta te gaan ipv Koh Pi Pi omdat pi pi duur schijnt te zijn en het er te toeristisch zou zijn. Koh lanta zou ongeveer het zelfde moeten zijn en nog een beetje onondekt.  Op de veerboot naar Koh Lanta zijn we een Nederlands meisje tegen gekomen (Anke) wat al 6 jaar op het eiland woont samen met een Thai. Ze nodigde ons uit om een meer langs te komen als we zin hadden en hebben dit de volgende dag ook meteen gedaan, mede omdat het weer zich ook niet leende om lekker op het stand te gaan liggen (bewolkt met af en toe wat regen). De zee kleurt dan ook grijs en als de temperatuur geen 30 graden was geweest zou je zeggen dat je in Nederland op het strand zou hebben gestaan.  Brommertje gehuurd en dus maar het eiland gaan verkennen. Een maal bij Anke aangekomen zagen we de manier van leven zoals een bhoedist. Ze hadden zelf een klein huist je gebouwd en waren nu bezig om een klein gastverblijf te bouwen zodat ze vrijwilligers konden ontvangen om die de wijsheden bij te kunnen brengen om zo minimalistisch mogelijk te kunnen leven. Zelf verbouwden ze werkelijk van alles van tomaten tot aardappelen en van banaan tot allerlei kruiden, en dat alles zonder dat het genetisch gemanipuleerd is. Dit schijnt nog best lastig te zijn, omdat schijnbaar de zaden van niet genetisch gemanipuleerd voedsel moeilijk te verkrijgen zijn. Al om al een indrukwekkende ontmoeting, wat ons toch ook wel heeft doen beseffen dat we in Nederland toch wel materialistisch bezig zijn. Dit er ervaarde we overigens al vrij snel in Thailand. Hier is iedereen veel meer met elkaar bezig dan te zorgen voor je eigen hachje. Het leven is hier dan ook minder gehaast en dus ook de economie, wel iets wat ons heeft doen laten denken.  De volgende dag zijn we nog wat gaan hyken door de jungle. Op Koh Lanta hebben ze een eigen national park en vanwege  het laagseizoen gesloten dus gratis entree haha. Ze hebben hier een route van ongeveer 1,5 uur. Door de bewolking dachten we dat dit een eitje zou zijn, echter de hoge luchtvochtigheid, omgevallen bomen en landverschuivingen werd dit toch een pittige tocht. Wat resulteerde in kletsnatte bezwete shirtjes.  We kwamen er al snel achter dat het weer voor Thailand moeilijk te voorspellen is en zeker voor internet. Werkelijk waar er klopt totaal niks van. Uiteindelijk zijn we met wat lokale Thai in gesprek geraakt en die vertelde ons dat het weer in Thailand van de leg af is en er geen pijl meer op te trekken valt. Hij dacht dat de tsunami in Japan hier wel eens de oorzaak van zou kunnen zijn. Gelukkig hebben ze hier wel mensen die zonder tv of internet het weer kunnen voorspellen door naar de natuur om zich heen te kijken.  Het weer zou er namelijk in het westen niet beter op gaan worden dus ipv het westen van Maleisië ( langkawi belastingvrij eiland) te gaan, besloten we dan ook maar om het oosten van Maleisië te gaan opzoeken ( perhentian Islands).   Dus de mini van van het eiland genomen en naar Had Yai gegaan waar we de trein naar Maleisië konden pakken. Eenmaal aangekomen in Had Yai (leuk westers plaatsje) bleek er die dag geen trein meer te gaan. Na de nacht in een hotel te hebben doorgebracht, waar een super grote kakkerlak ons wat kriebels bracht over de hygiëne aldaar, zijn we onze reis gaan vervolgen per trein. Een trein rit van 5 uur voor de prijs voor maar liefst 1 euro. Wel 3e klas want in desbetreffende trein had geen 2e of 1e klas. Dit was echter wel goed te doen vergelijk het maar met een niet gerenoveerde stoptein uit Ned.   We kwamen er achter dat de trein niet door rijd tot in  Maleisië, dus moesten we de grens te voet passeren. Het was net donker toen we aankwamen in Sungai Kolok en aangezien dit door moslim terroristen bewoont word wilden we dan ook zo snel mogelijk de grens over. Een maal over de grens hebben we een taxi gepakt naar Kota bura. Hier hebben we in een door zeer vriendelijke Chinezen gerunde hostel geslapen. Ze verkochten zelfs bier, iets wat zowat verboden is in de door moslim geregeerde provincie.  De volgende dag de taxi gepakt naar Kuala besut waar we de speedboot naar de perhentian Islands hadden geboekt. Na een leuk tochtje van 40 min met de speedboot dan toch eindelijk aangekomen op een plaatje van een eiland. Helaas was het hostel waar we heen wilde vol. Gelukkig konden we de volgende dag er wel terecht dus moesten we de eerste nacht maar in een ander ( lees veel en veel minder) hostel slapen. De eerste dag op het eiland was een bewolkte dag. Hoewel ik mezelf had ingesmeerd ben ik toch goed verbrand raar maar waar.  De volgende dag (vandaag) konden we dan eindelijk ons intrekje doen in ons chaletje voor iets minder dan 15 euro per nacht. Je moet je voorstellen dat je op een klein eiland zonder wegen zit en alles dus per boot het eiland op moet waardoor het hier dus wat duurder is dan normaal.  Vandaag is het ook super lekker weer, alleen jammer dat we behoorlijk door de kleren heen zijn dus er maar een halve was dag van hebben gemaakt.  We denken hier nog een paar dagen te blijven en dan te vertrekken richting Kuala Lumpur. Onderweg stoppen we waarschijnlijk in Melaka. Dit moet een soort van nederlandse kolonie zijn, misschien wel leuk om mijn verjaardag te gaan vieren. Na Kuala Lumpur willen we naar Borneo en mochten we dan nog tijd over hebben, willen we nog naar Indonesië (denk Bali) gaan. Aangezien het vliegen met air Aisia toch niks kost misschien wel een leuk extraatje.  Nou mensen ik zou zeggen veel lees plezier  en geniet nog van het mooie weer in nederland ( het zal erna wel herfst gaan worden gna gna)! Heel veel groeten en liefs vanuit Maleisië Groetjes Henri en Liset